Konspekty zbiórek

Poziom wiekowy: kandydat

Materiały przygotowane na kursie animatorów w diecezji gliwickiej.

Źródło: http://www.lso.gliwice.pl

  1. Temat : Ministrant – kto to taki.

Autor : Kamil Danielak.

Cel  dydaktyczny : Ukazanie młodym chłopcom kim jest ministrant i jakie są jego obowiązki.

Cel  wychowawczy :Uświadomienie chłopcom jaka droga ich czeka.

Lp.

Czynności

Metoda

Pomoce

Czas

1

Rozpoczęcie zbiórki modlitwą:

„Zdrowaś Maryjo[…]”lub „Ojcze Nasz[…]”

   

2 min.

2

Następnie przedstawiam się- mówię jak mam na imię, jaką pełnię funkcję ministrancką.

Wykład

 

6min .

3

Po kolei proszę młodych chłopców aby się przedstawili, powiedzieli skąd są, coś o swoich zainteresowaniach. W międzyczasie zapisuje nazwiska i imiona chłopców na kartce tworząc listę kandydatów . W ramach zapoznania

kandydatów ze sobą bawimy się w zabawę , w której pierwszy kandydat podaje swoje imię następny jego imię i swoje i tak dale..

 

Czysta kartka i długopis

13 min.

4

Mówię kandydatom że temat tej zbiórki poświęcimy na omówienie kim jest ministrant i skąd się wziął.

Czytam kandydatom fragment Ewangelii, w którym jest mowa o pierwszym ministrancie :"Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Jezusa: Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby (...). Jezus wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym" (J 6, 8-9, 11). Tak „praministrant” nieświadomie rozpoczął posługę ministrancką, którą Wy macie okazje kontynuować.

Czytanie połączone z

wykładem

Pismo Święte

5 min.

5

Następnie pytam chłopców jakie zadania posiada ministrant. Kandydat który poda jakie zadanie ma ministrant (pomoc przy mszy, służenie księdzu, sprzątanie ołtarz po mszy, itd.) wstaje i zapisuje ją na tablicy.

Skojarzenia

 

3 min.

6

Dziele kandydatów na grupy trzyosobowe i rozdaje każdej grupie po kartce A4 i flamastrze. Każda grupa ma za zadanie wypisać jak najwięcej cech dobrego ministranta.

Praca w grupach

Kartki formatu A4 i flamastry

5 min

7

Sprawdzenie wyników pracy wszystkich grup. Jeden członek z  grupy wstaje i czyta cechy, które wypisała jego grupa. Osoba prowadząca zbiórkę wypisuje najważniejsze cechy na tablicy. (dobry, sumienny, uczynny, koleżeński, wyrozumiały, pomocny, miły, kochający Boga itd.) Mówię chłopcom, że odtąd muszą więcej od siebie wymagać, muszą stawać się coraz bardziej pobożniejsi. Powinni kierować się tymi cechami, które przed chwilą zostały wypisane na tablicy, poprzez codzienne dobre uczynki takie jak : pomaganie mamie, pomaganie kolegą itd.      

Pogadanka

Tablica i kreda

7 min.

8

Modlitwa na zakończenie:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie..”

 

 

3 min.

             

 

 

  1. Temat: „Nasi święci patronowie”

Autor: Krzysztof Leja

Parafia św. Anny Gliwice-Łabędy

Cel dydaktyczny: Zapoznanie z życiorysami patronów ministranckich Cel wychowawczy: Naśladowanie patronów, głębsze przeżywanie wspólnoty.

lp

Czynności

metody

pomoce

czas

1

Zbiórkę rozpoczynamy od wezwania Króluj nam Chryste…, po którym następuje modlitwa np. Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario.

   

2-4min

2

Sprawy organizacyjne: sprawdzenie listy obecności , przekazanie bieżących informacji

Odczytanie listy obecności

Lista obecności

2-3min

3

Wstęp do zbiórki w postaci krzyżówki(zał.1). Po jej rozwiązaniu przez uczestników dajemy im szansę podzielenia się spostrzeżeniami i omawiamy krzyżówkę (w tej części chodzi o to, aby zainteresować uczestników znaczeniem słowa patron)

Praca indywidualna, dialog

Krzyżówki (Jedna na każdego uczestnika)

5-7min

4

Przejście do przedstawienia słowa patron. Wyjaśnienie, kim jest patron, jaki jest cel wybierania patronów, czemu patronem musi być osoba święta. Patron – ten, kto się kimś, czymś opiekuje; obrońca, opiekun, protektor.

dialog

Słownik języka polskiego

2min

5

Rozdzielenie pomiędzy uczestników krótkich notatek (zał.2) przedstawiających sylwetki poszczególnych patronów. Każda grupa dostaje notatkę z jednym patronem, którego mają przedstawić reszcie („zareklamować” jak najlepiej przydzielonego patrona). Prawdopodobnie będzie konieczna indywidualna pomoc każdej z grup, więc sugeruję przygotowanie jakichś pomysłów na reklamę każdego patrona.

Praca w grupach lub indywidualna, zależy od liczby uczestników

Kartki z notatkami

25min

6

Gdy grupy zakończą swoje wypowiedzi, należy pozwolić każdej na przedstawienie swojej kwestii w spokoju (bez złośliwych docinek kolegów, hałasu itp.) Po wszystkich wypowiedziach należy  zapewnić, że ci patroni są równoważni. Stanowczo zaznaczyć, że jest jeden najważniejszy, którego ci wszyscy naśladowali - Jezus Chrystus. Nie należy mówić za wiele o tym na tej zbiórce, najlepiej powiedzieć, że tej postaci poświęcimy osobną zbiórkę i tak zrobić. Należy także zwrócić uwagę na to dlaczego to oni zostali patronami ministrantów, podkreślić, że już w młodym wieku dążyli do świętości, a ministranci, jako młodzi ludzie, też powinni starać się o świetość.

Prezentacja prac własnych, uzupełnienie przez prowadzącego wypowiedzi (jeśli zabrakło istotnych faktów)

Kartki z notatkami(zał.2), własne notatki

15min

7

Zakończenie katechezy poprzez podsumowanie, w którym należy wypisać na planszy najważniejsze cechy wspólne wszystkich tych postaci i zwrócić uwagę, że powinny one cechować wszystkich ministrantów. Planszę wywiesić w zakrystii lub miejscu spotkań. Zadanie zadania domowego w postaci rozsypanki(zał3)

Wypowiedź prowadzącego

Praca domowa (zał.3)

5min

8

Modlitwa na zakończenie np. Chwała ojcu lub pieśń np. Gdy na morzu wielka burza (pieśń musi być śpiewana przez dzieci w naszej parafii)

Jeśli jest ksiądz, to poproszenie go o błogosławieństwo na zakończenie.

Modlitwa lub śpiew

Np. podkład muzyczny do piosenki

3min

Zał.1

  1. Zajmuje się dzieckiem, gdy nie ma rodziców.
  2. Prowadzi swe owce.
  3. Jezus ………….
  4. Możesz mu ufać.
  5. św. Stanisław ……………
  6.  
       

    Opiekuje się tobą w szkole.

Rozwiązanie:

  1. opiekunka
  2. pasterz
  3. Chrystus
  4. przyjaciel
  5. Kostka
  6. nauczyciel

hasło: PATRON

Zał2

         Św. Dominik Savio

   Żył w latach 1842-1857. Urodził się w pobliżu Turynu we wiosce Riva di Chieri - 2 kwietnia 1842 roku. Rodzicami jego byli: Karol Savio - rzemieślnik i Brygida Gajato - wiejska krawcowa. Chrzest święty dziecka odbył się tego samego dnia. Niebawem ojciec wraz z rodziną przeniósł się do wioski Murialdo. Dominik uczęszczał do szkółki prowadzonej przez miejscowego proboszcza, a potem do szkoły w Castelnuovo d`Asti. Dnia 8 kwietnia 1849 roku w samą Wielkanoc przyjął pierwszą komunię św. Ze strony księdza proboszcza był to akt wielkiej odwagi, gdyż w owych czasach panowało jeszcze przekonanie, że do sakramentów świętych pokuty i ołtarza należy dopuszczać w wieku znacznie późniejszym. O dojrzałości tegoż dziecka świadczą postanowienia, jakie z okazji tej uroczystości w swojej książeczce do nabożeństwa napisał:

  1. będę często spowiadał się i komunikował, ilekroć mi na to zezwoli mój spowiednik;
  2. będę święcił dzień święty;
  3. moimi przyjaciółmi będą Jezus i Maryja;
  4. raczej umrę a ni żeli zgrzeszę;

   Kiedy Dominik miał zaledwie 5 lat już usługiwał do Mszy świętej. Bywało nieraz, że nie mając zegara, przychodził wcześnie do kościoła. Wtedy klęczał przed drzwiami, choć bywały deszcze i śnieżyce i modlił się. Do szkoły miał daleko. Musiał przemierzać w tą i z powrotem do 8 kilometrów drogi. Mimo tego był zawsze punktualny. Zapytany dnia pewnego, czy nie boi się chodzić sam tak daleko odpowiedział zdziwiony: "Nie jestem sam. Jest ze mną Najświętsza Maria Panna i mój Anioł stróż" Pewnego dnia św. Dominik Savio w owym dniu po generalnej spowiedzi i po komunii św. napisał akt ofiarowania się Matce Bożej Niepokalanej i złożył go na jej ołtarzu: "Maryjo, ofiaruję Ci swoje serce. Spraw, aby zawsze było twoim. Jezu i Maryjo bądźcie zawsze moimi przyjaciółmi. Błagam Was abym raczej umarł niż bym miał przez nieszczęście popełnić choć jeden grzech"
   Dominik był prawdziwym aniołem opiekuńczym "oratorium". Bawił się z kolegami w czasie przerwy, lecz w pewnym momencie przerywał na krótką chwilę grę i prowadził chłopców do kościółka. Pan Jezusa często nawiedzał w Najświętszym Sakramencie. Otrzymał dar kontemplacji, ekstazy i inne nadprzyrodzone dary. Jego nauczycielem był św. Jan Bosco.
   Późną jesienią roku 1856 Dominik zaczął odczuwać wysoką gorączkę. Św. Jan Bosco wezwał lekarza, ten orzekł chorobę płuc, bardzo już zaawansowaną. Kiedy Dominik żegnał św. Jana i kolegów ze łzami w oczach powiedział : "Ja, już tu nie wrócę" - tak też się stało. Męczył się jeszcze kilka miesięcy. Dnia 9 marca 1857 roku, zaopatrzony Sakramentami świętymi, kiedy ojciec czytał mu modlitwy o dobrą śmierć, chłopiec zawołał: "Do widzenia, ojcze! Do widzenia! O, jakie piękne rzeczy widzę!" i zmarł. W 1933 papież Pius XI nazwał go "małym świętym" i "gigantem ducha". W 1950 papież Pius XII ogłosił go błogosławionym, a w 1954 zaliczył Go do grona świętych.
Jego święto obchodzimy 9 marca, jest On opiekunem Służby Liturgicznej.

Święty Tarsycjusz [wsp. 15 sierpnia], (zm. ok. 250 r.)

   Był młodym chłopcem gdy podczas krwawego prześladowania rozpoczętego na rozkaz cesarza Decjusza (249-251) nosił Komunię św. uwięzionym za wiarę. Pewnego dnia, gdy szedł z Najświętszym Sakramentem ukrytym na piersiach, pogańscy rówieśnicy zaczęli zachęcać go do wspólnej zabawy. Kiedy Tarsycjusz próbował się od nich oddalić, dogonili go i zaczęli szarpać, chcąc zobaczyć co przed nimi ukrywa. Broniącego się powalili na ziemię, kopali i obrzucali kamieniami. Zmarł on w domu na skutek zadanych mu ran.

Święty Stanisław Kostka [wsp. 18.IX], (1550-1568)

   Był synem kasztelana zakroczymskiego Jana Kostki. W wieku 14 lat został wysłany razem z bratem Pawłem na studia do Wiednia. Z zachowanych zeszytów szkolnych wynika, że był pilnym uczniem. Od dzieciństwa głęboko religijny, miłujący cnotę skromności i stroniący od zabaw i rozrywek, podczas studiów doskonalił się duchowo. Tradycja utrzymuje, że w czasie choroby objawiła mu się Matka Boża. Od tego momentu Stanisław dąży do poświęcenia się na służbę Bogu. Napotkał jednak na sprzeciw rodziny, która widziała go raczej na urzędach i godnościach świeckich. W 1567 r. uciekł w przebraniu żebraka do Rzymu, gdzie św. Franciszek Borgiasz przyjął go do nowicjatu jezuitów. Tu Stanisław zyskał sobie opinię świętego młodzieńca. Żył w ustawicznym zjednoczeniu z Bogiem. Jego dewizą był program świętości. Często mówił: „Do wyższych rzeczy jestem stworzony”. W nowicjacie zachorował na malarię. Na krótko przed śmiercią, która nastąpiła 14 VIII 1568 soku, powiedział do zgromadzonych przy jego łóżku zakonników, że widzi Matkę Bożą i aniołów przychodzących po niego. Kanonizował (czyli ogłosił świętym) Stanisława Kostkę papież Benedykt XIII w 1726 r. Świętemu Stanisławowi przypisuje się zwycięstwo odniesione nad Turkami pod Chocimiem (1621 r.).

Święty Jan Berchmans [wsp. 22 sierpnia), (1599-1621)

   Urodził się w Diest (Holandia) w rodzinie średnio zamożnej. Od młodego wieku czuł powołanie do stanu duchownego. Warunki materialne rodziny, a potem śmierć matki utrudniały mu naukę. Dzięki opiece różnych kapłanów i własnej pracy zdobył potrzebne wykształcenie w kolegium jezuitów w Malines (1615). Jan wstąpił do nowicjatu jezuitów, a w względu na jego duże zdolności wysłano go na studia do Rzymu. Tu jednak zapadł na zdrowiu. Odznaczał się wielką pobożnością i szczególnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu. Był wzorem w zachowaniu reguły zakonnej. Do końca został ministrantem. Zmarł 13 sierpnia 1621.

Święty Alojzy Gonzaga [wsp. 21.VI], (1568-1591)

   Urodził się 9 marca 1568 r. w Castiglione delia Stiviere. Rodzina jego należała do najznakomitszych rodów książęcych i najstarszego syna szykowała do kariery rycerskiej lub dworskiej. W wieku 7 lat, poczuł niechęć do życia świeckiego, a powstało w nim pragnienie służby Bogu. Młody Alojzy wiele godzin spędzał na modlitwie, czytał książki religijne. Zdobywał wiedzę ucząc się pilnie w najlepszych szkołach. Wytrwałością i uporem dążył do realizacji swych zamierzeń. W roku 1585 został przyjęty do nowicjatu jezuitów. Opuszczając dom zrzekł się majątku na korzyść brata. W zakonie odznaczał się wielką gorliwością, a szczególnie umiłowaniem cnoty czystości. Na rok przed święceniami kapłańskimi, posługując ofiarom epidemii, sam się zaraził i zmarł 21 czerwca 1591r., mając zaledwie 23 lata. Papież Paweł V ogłosił go błogosławionym w 1605r. W roku 1726 został kanonizowany (ogłoszony świętym) przez papieża Benedykta XIII. Alojzy jest patronem studiującej młodzieży.

Zał3

     

to         polski mały                  który kochał                 Staszek Kostka był chłopiec     

Matkę  Jezusa  i           Boską               z          duszy całej

Rozwiązanie: Staszek Kostka to był chłopiec polski mały, który kochał Matkę Boską i Jezusa z duszy całej.

  1. Temat: Ministranckie funkcje

Przygotował: Dariusz Rajwa

Cel dydaktyczny:  Przyswojenie kandydatom wiedzy o funkcjach, które będą wykonywać jako ministranci.

Cel wychowawczy:  Wyrobienie szacunku dla poszczególnych czynności wykonywanych w służbie.

Lp.

Czynności

Metoda

Pomoce

Czas

1.

Modlitwa:

np. Ojcze Nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu.

Można także użyć wezwań:

Króluj nam Chryste – zawsze i wszędzie,

Św. Janie Berchmansie – módl się za nami.

   

2 min.

2

Sprawdzenie listy obecności i sprawy porządkowe

 

Lista obecności

3 min

3.

Wprowadzenie do tematu zbiórki:

Pytamy kandydatów, czy zauważyli, jakie funkcje pełnią ministranci podczas służby (niosą krzyż, przynoszą dary ofiarne, dzwonią dzwonkami itp.)

Po udzieleniu odpowiedzi zajmujemy się rozsypanką. Zadaniem kandydatów jest ułożyć nazwy funkcji i połączyć z odpowiednimi obrazkami. Są to następujące funkcje:

-        choralista

-        ministrant światła

-        ministrant księgi

-        ministrant ołtarza

Teraz przechodzimy do omówienia poszczególnych funkcji. W zbiórkę możemy zaangażować ministrantów, którzy będą inscenizować wykonywanie poszczególnych funkcji. Dlatego dobrze  byłoby tę zbiórkę przeprowadzić w kościele. Poszczególne funkcje możemy omówić w różnych miejscach kościoła, np. o księgach opowiemy przy ambonie, o ministrancie ołtarza przy ołtarzu lub kredencji.

Pogadanka, rozsypanka wyrazowa

 

5 min

4.

Choralista:

Opowiadamy kandydatom o funkcji choralisty. „Choralista dzwoni dzwonkami podczas mszy świętej. W wielu parafiach używa się także gongu, którego również używa podczas mszy św. chotalista.” Ministranci pokazują teraz, czym zajmuje się choralista.

Wykład, inscenizacja

Dzwonki, gong

5 min

5.

Ministrant światła:

„Ministrant światła jest odpowiedzialny za świece, które niesie podczas mszy.” Możemy pokazać kandydatom akolitki, następnie zaś ministranci pokazują, jak niosą akolitki podczas uroczystości.

Wykład,

inscenizacja

Akolitki

5 min

6.

Ministrant księgi:

„Ministrant księgi dba o przygotowanie ksiąg do mszy świętej. Przed mszą przygotowuje je w zakrystii i wynosi na ołtarz i na ambonę.” Ministranci wykonują inscenizację.

Wykład, inscenizacja

księgi liturgiczne

5 min

7.

Ministrant ołtarza:

„Ministrant ołtarza przynosi podczas mszy dary ofiarne. Znajdują się one na kredencji. Posługuje także z pateną podczas Komunii św. – dba o to, aby maleńkie cząstki Ciała Pana Jezusa nie spadły na ziemię.” Po opowiedzeniu o funkcji ministranta ołtarza przechodzimy z kandydatami do kredencji, wtedy ministranci zaczynają inscenizację.

Wykład,

inscenizacja

kielich, ampułki, patena.

5 min

8.

Ministrant krzyża:

„Ministrant krzyża niesie krzyż podczas uroczystości, niedzielnej sumy oraz wielu nabożeństw, takich jak np. droga krzyżowa.” Czas na inscenizację.

Wykład,

inscenizacja

Krzyż

5 min

9.

Ministrant wody:

„Podczas wielu uroczystości i w dni wspomnień wielu świętych ksiądz pokrapia wiernych wodą święconą (czynność ta nazywa się „asperges”) lub święci jakieś przedmioty. Wtedy zadaniem ministanta wody jest przynieść kociołek z wodą święconą.” Inscenizacja.

Na zakończenie możemy wspomnieć o funkcji lektora, ceremoniarza i animatora.

Wykład, inscenizacja

Kociołek z wodą święconą

5 min

10.

Krótkie podsumowanie:

Pytamy kandydatów, jakie zapamiętali funkcje ministranta. Informujemy ich, że tych dzisiaj poznanych funkcji będą się uczyć na kolejnych zbiórkach. Możemy przygotować sobie kartki z wypisanymi funkcjami  i dać je kandydatom, równocześnie wydając polecenie, by się ich nauczyli.

Pogadanka

Kartki z informacjami podawanymi na zbiórce

5 min

11.

Modlitwa na zakończenie:

Ojcze Nas, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu.

Wezwania:

Króluj nam Chryste – zawsze i wszędzie.

Św. Janie Berchmansie, patronie ministrantów – módl się za nami.

   

2 min

Funkcje ministranta:

 

  • Choralista
  • Ministrant światła
  • Ministrant księgi
  • Ministrant ołtarza
  • Ministrant krzyża
  • Ministrant wody

 

Czym zajmują się poszczególni ministranci:

 

Choralista:

  • dzwoni dzwonkami i gongiem

Ministrant światła

  • niesie akolitki podczas ważnych mszy i uroczystości

Ministrant księgi

  • jest odpowiedzialny za przygotowanie ksiąg przed mszą i umieszczenie ich na ołtarzu i ambonie
  • niesie Ewangeliarz podczas sumy i uroczystości

Ministrant ołtarza:

  • przynosi na ołtarz dary ofiarne: kielich, a na nim patenę z hostią, ampułki z wodą i winem.
  • Podczas komunii świętej podkłada patenę pod Ciało Pana Jezusa, by maleńkie cząstki nie spadły na ziemię.

Ministrant krzyża:

  • niesie krzyż

Ministrant wody:

  • przynosi kociołek z wodą święconą.

Choralista  

Ministrant światła        

Ministrant księgi        

Ministrant ołtarza     

Ministrant krzyża       

Ministrant wody      

  1. Temat: „Ministrant Krzyża”

Przygotował: Jakub Pytko

Cele dydaktyczne:  Nauczenie posługiwania z krzyżem procesyjnym. 

Cele wychowawcze:  Uświadomienie dlaczego musimy zachowywać szacunek do krzyża.

Lp.

Czynności

Metoda

Pomoce

Czas

1.

Rozpoczęcie modlitwą: „Duchu Święty, który oświecasz…”

   

2 min

2.

Sprawdzenie  obecności .

 

Dziennik obecności

3 min

3.

Ogłoszenia

   

5 min

4.

Powtórzenie wiadomości z poprzedniej zbiórki.

   

5 min

5.

Pytamy o skojarzenia dotyczące krzyża.

Jeśli nie padną wszystkie z niżej wymieniamy wypowiedzi, uzupełniamy wypowiedź:

Krzyż:

- powinien być kojarzony przede wszystkim z osobą Pana Jezusa, dlatego że oddał na nim swoje życie za nas, za nasze grzechy które popełniliśmy i które popełniamy.

- z męką ,śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa.

- kojarzony z wiarą i Kościołem ponieważ znak krzyża jest symbolem naszej chrześcijańskiej wiary.

Burza mózgów

Tablica

kreda

10 min

6.

Ministrant krzyża.

Wyjaśniam, kim jest ministrant krzyża i jakie są jego zadania.

Ministrant Krzyża to szczególna osoba, to ona ma za zadanie opiekować się krzyżem. Krzyżowi, okazujemy największy szacunek. Swoim zachowaniem powinien on dawać przykład innym ministrantom. Biorąc do ręki krzyż, całujemy go i niesiemy cały czas ze czcią. W czasie procesji to właśnie ministrant krzyża, jest  odpowiedzialny za to, żeby krzyż był godnie i odpowiednio przenoszony. Ministrant Krzyża powinien także zwracać uwagę na to gdzie krzyż jest odkładany, krzyż powinien stać w godnym dla niego miejscu. Ministrant krzyża powinien dbać o wygląd krzyż, do procesji nie powinno wynosić się krzyża zakurzonego, uszczerbionego lub w inny sposób uszkodzonego. O te wszystkie rzeczy powinien dbać ministrant krzyża ponieważ należy to do jego obowiązków. Ministrant krzyża, idzie w procesji między ministrantami światła.

Po przekazaniu chłopcom, kto to jest ministrant krzyża, przechodzimy do kościoła.

Wykład

 

7 min

7.

Krzyż procesyjny jest umieszczony na specjalnym drzewcu.

Należy nosić go w godny do tego sposób czyli, nie należy nim chwiać na wszystkie strony, nosimy go oburącz, figurka Pana Jezusa zawsze powinna być zwrócona przodem do procesji, niesiemy go w pozycji pionowej. W czasie przenoszenia krzyża procesyjnego do miejsca przechowywania (np. po procesji), nie musimy nieść Go w pionie, ale ważne jest, aby wizerunek Chrystus, zwrócony był ku górze. Nie biegamy z krzyżem.

Pokaz

Krzyż procesyjny

10 min

8.

Starszy ministrant pokazuje właściwą postawę przy trzymaniu, przenoszeniu i adorowaniu krzyża. Krzyż przenosi starszy ministrant , który umie służyć z krzyżem. Koło krzyża idą dwaj ministranci niosący akolitki, pokazują sposób ustawienia. Później po kolei każdy z uczestników zbiórki  ćwiczy przenoszenie krzyża w procesji.

Po ćwiczeniach odkładamy krzyż na miejsce do tego przeznaczone.

Ćwiczenia 

Krzyż procesyjny

15 min

9.

Na zakończenie podajemy termin następnej zbiórki(jeżeli jest zmienny). Jako modlitwę uczymy dzieci tekstu piosenki:

Jak paciorki różańca

Śpiew

Śpiewniki

5 min

           
  1. Temat: Ministrant Ołtarza

Wykonanie: Igor Olejnik

Cel dydaktyczny: Ukazanie na czym polega posługa ministranta ołtarza.

Cel wychowawczy:  Nauczenie szacunku do tej posługi.

 

Lp.

 

Akcja

 

Metoda

 

Pomoce

 

Czas

1.

Modlitwa w salce

Czynimy znak krzyża i odmawiamy  modlitwę „Duchu Święty, który…” oraz Ojcze Nasz.

---

---

2 min

2.

Sprawdzanie obecności i sprawy organizacyjne

---

Lista obecności

4 min

3.

Przypomnienie ostatniej zbiórki

Zadajemy pytania o poprzednią zbiórkę, czyli co się na niej działo? Czego się dowiedzieliśmy? Itd. Gdy ktoś popełni błąd poprawiamy go, a kiedy odpowie poprawnie pochwalamy. Wykonujemy krótki wstęp na temat tego co nas dziś czeka.

---

---

3 min

4.

Przejście do kościoła

Udajemy się do świątyni w celu przeprowadzenia dalszej części zbiórki.

---

---

1 min

5.

Krótki wstęp teoretyczny

Zebranym kandydatom przybliżamy na czym polega funkcja ministranta ołtarza:

Ministrant ołtarza posługuje przy naczyniach liturgicznych; podaje chleb, wino i wodę do sprawowania Eucharystii, usługuje kapłanowi, a przy udzielaniu wiernym Komunii świętej, przytrzymuje patenę pod Ciałem Pańskim, by jego partykuły nie spadły na ziemię.

Zaznaczamy również iż posługa ministranta ołtarza wykonywana jest najczęściej w parach. Przypadek gdy jest tylko jeden ministrant będziemy omawiać na innej zbiórce.

Wykład  

 

4 min

6.

Omówienie i pokazanie zasadniczych czynności ministranta ołtarza

Kandydatów prosimy o uwagę i przechodzimy do omówienia i demonstracji najważniejszych funkcji ministranta ołtarza:

1.      Przygotowanie darów ofiarnych- Ministranci przynoszą z kredencji kielich, patenę oraz ampułki i kładą je na ołtarzu.

2.      Lavabo- Ministrant z lawaterzem podchodzi do księdza i umywa mu dłonie.

3.      Patena podczas komunii- Ministrant z pateną komunijną podczas rozdawania komunii świętej podkłada ją wiernemu pod brodę.

4.      Puryfikacja- Ministrant nalewa kapłanowi wodę do naczyń liturgicznych. Kapłan je obmywa i odkłada na bok. Na koniec ministrant ma obowiązek odnieść naczynia z powrotem na kredencje.

Wykład, Pokaz przez ministrantów

Naczynia liturgiczne, Streszczone opisy funkcji

15 min

7.

Ćwiczenia praktyczne

Wszystkich kandydatów ustawiamy w szeregu i porosimy aby każdy pokazał czego się nauczył z wcześniejszych pokazów. Sprawdzamy czy każdy potrafi przynieść dary w parze z innym kandydatem oraz przygotować je, obmyć księdzu ręce i użyć poprawnie pateny komunijnej. Kiedy popełnia błąd poprawiamy go, jeśli robi wszystko dobrze- pochwalamy.

Ćwiczenia praktyczne

Naczynia liturgiczne

15 min

8.

Modlitwa końcowa

Odmawiamy modlitwę „Dzięki Ci, Boże…” oraz Aniele Boże. Na koniec czynimy znak krzyża.

---

---

2 min

  1. Temat: MINISTRANT ŚWIATŁA

Przygotował: Marcin Antończak

Cele dydaktyczne: Kandydat poznaję symbolikę światła, nabywa umiejętności poprawnego korzystania ze świec w czasie Mszy Św. i Nabożeństw.

Cele wychowawcze: Ministrant z szacunkiem wykonuje funkcję Ministranta Światła,

Uwagi: Zbiórkę najlepiej przeprowadzić w kościele ze względu na omawiany temat.

L.p.

Element

Metody

Pomoce

Czas

1.

Początek:

- Wejście do kościoła i zajęcie miejsc w pierwszych ławkach,

-Wszyscy klękają, rozpoczynam krótką modlitwę przy świecy, np. paschał.

 

Świeca

+ lichtarz

4 min..

2.

Część informacyjna:

-Powitanie obecnych ministrantów i podziękowanie im za przybycie,

-Sprawdzenie obecności,

-Sprawy liturgiczne, np. Adwent- jest to czas radosnego oczekiwania na         powtórne przyjście Jezusa. Kończy się on wigilią Bożego Narodzenia. Podczas Adwentu sprawowane są Roraty.

 

Lista

Obecności

5 min.

3.

Wprowadzenie do tematu:

- Rozpoczęcie od symboliki światła: Światło jest symbolem Chrystusa, gdyż Chrystus sam siebie nazwał Światłością świata,

- Zastosowanie: Światło jest nieodłącznym elementem liturgii. Używane jest między innymi podczas procesji, w czasie wystawienia Najświętszego Sakramentu, na pogrzebach i na Chrzcie świętym.

Znaczenie światła i ogólna symbolika:

-Światło w liturgii jest symbolem radości i znakiem świętej obecności, a także zaproszeniem do modlitwy.

- Światła pojawiały się na grobach męczenników, a następnie w bazylikach, przed ołtarzem i ikonami, a najpóźniej przed Najświętszym Sakramentem.

- Paląca się świeca jest także znakiem ofiary, w której człowiek całkowicie oddaje się miłości służbie Bogu i ludziom1.

Wykład

 

5min.

4.

Przykłady światła w Biblii:

-W Namiocie Spotkania ustawicznie płonęła lampa (Wj. 27,20)

- Apokalipsa wspomina o siedmiu płonących lampach przed siedzącym na tronie.(Ap. 4,5)

-Dzieje Apostolskie podają wzmiankę o wielu lampach palących się w Troadzie podczas Eucharystii.(Dz. 20,8)

-Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.(J 8,12)

Wykład

Pismo

Święte

2 min.

5.

Rodzaje światła w kościele:

1. paschał- symbol Chrystusa, stosowany podczas Chrztu, w okresie Adwentu, na pogrzebach i w Wielką Sobotę.

2. akolitki- stosowane podczas procesji wyjścia, na Ewangelii i na zakończenie Mszy św.

3. pochodnie- używane w czasie procesji, mogą zastąpić akolitki w czasie Mszy św.

4. świece ołtarzowe- stawiane na ołtarzu lub obok niego. Na ołtarzu świece mogą być rozstawione w liczbie 2,4,6,7 świec.

5. sakramentki- zapalane podczas wystawienie Najświętszego Sakramentu.

6.wieczna lampka- symbolizuje obecność Chrystusa w Tabernakulum.

7. roratka-zapalana w czasie rorat, symbolizuje Maryję, a biała wstążka Jej Niepokalane Poczęcie.

Pokazuje przedstawione wyżej rodzaje światła i gdzie one mają miejsce w kościele.

Pokaz

Paschał

Akolitki

Pochodnie

Świece ołtarzowe

Sakramentki

Wieczna Lampka

Roratka

5 min.

 

Podsumowanie I części spotkania- część teoretyczna

     

6.

 

Funkcja Ministranta światła:

-noszenie świec podczas procesji oraz w czasie odczytywania Ewangelii.

   

1min.

7.

Noszenie świec:

Sposób noszenia świec jest taki, że jedną ręką podtrzymuje się świece od dołu, a druga dotyka środkowej części świecy.

Omawiając sposoby poprawnego trzymania świec, jednocześnie pokazuję w praktyce jak to wygląda

Pokaz

Dwie świece

+ lichtarze

1 min.

8.

 

 Po prezentacji kandydaci w parach demonstrują wcześniej wspomniane czynności związane z poprawnym trzymaniem świec, w razie błędów tłumaczę i pokazuję daną czynność jeszcze raz.

Odgry-

wanie ról

Dwie świece

+ lichtarze

3 min

 

9.

 

Przećwiczenie procesji ze świecami:

1.Formowanie procesji:

Na początku idą ministranci z kadzidłem i mirrą, a następnie wyznaczam dwóch kandydatów aby nieśli akolitki i animatora by niósł krzyż pomiędzy nimi.. Podchodząc przed pierwsze stopnie Ołtarza ministranci z krzyżem i akolitkami robią ukłon2 i krzyż odstawiany jest na stojak w bocznej nawie, a akolitki stawiane są na lichtarze  stojące po bokach Ołtarza. Następnie w czasie Aklamacji ministranci podchodzą po akolitki i ustawiają się naprzeciwko siebie przed Amboną. Świece należy trzymać na jednym poziomie najlepiej płomień na wysokości oczu. Podczas odczytywania Ewangelii ministranci stoją, zaś po jej zakończeniu odstawiają akolitki na boki Ołtarza i wracają na swoje miejsce. W razie Mszy Św. z Ewangeliarzem Ministrant Księgi po wcześniejszym przyklęknięciu kładzie Ewangeliarz na środku Ołtarza. W czasie śpiewu przed Ewangelią ministranci podchodzą po akolitki i wraz z celebransem udają się w procesji do ambony. Dalsza część wygląda tak jak na Mszy z akolitkami. Po zakończeniu Mszy Św. wszyscy schodzą do zachrystii.

Pokaz

Krzyż

Akolitki

~7min.

 

 

10.

Następnie pytam się czy coś było nie zrozumiałe i może jeszcze raz wytłumaczyć. W dalszej kolejności udajemy  się na Kościół i ćwiczymy to jeszcze raz. Tłumaczę jaki jest moment Mszy Św. i wtedy każdy  spełnia swoje funkcje. Ten czas poświęcony jest na wytłumaczenie ewentualnych niejasności.

Odgrywanie

ról

 

~5min

 

 

11.

Posługa Ministranta Światła wiąże się również z wieloma błędami i trudnościami. Oto kilka z nich:

- rozlanie wosku.

Aby temu zapobiec należy zakładać na świece woskowe tak zwane „okapniki”, oraz po zdmuchnięciu płomienia trzeba poczekać aż znajdujący się wosk w świecy zaschnie by go nie rozlać.

- nierówny płomień

Przed zapaleniem akolitek należy ustawić knot świecy na ten sam poziom aby płomień miał taka samą długość.

 

Świece

3min.

 

12.

Były to zagadnienia wprowadzające. Następne spotkanie zaczniemy w Kościele od powtórki tego tematu. Czy coś było nie zrozumiałego to proszę teraz zapytać to wyjaśnię ewentualne niedociągnięcia.

   

2 min.

13.

Zakończenie: podziękowanie za uwagę , modlitwa np.: uklęknięcie w stronę tabernakulum i 3x „ Niechaj będzie pochwalony…”

   

2min

 

  1. Temat: Ministrant wody

Przygotował: Łukasz Zaborski

Cel dydaktyczny: Zapoznanie z zasadami służby z wodą święconą.

Cel wychowawczy: Wyrobienie szacunku do wody święconej.

 

Lp.

 

Akcja

 

Metoda

 

Pomoce

 

Czas

1.

Modlitwa

(W kościele)

Wybieram kandydata, który zapali akolitkę,  następnie rozpoczynam modlitwę (‘Duchu Święty który, …’) Święty Janie Berchmansie , módl się za nami. Amen.

-------

Akolitka,

Zapałki.

2 min.

2.

Sprawy organizacyjne.

- Następnie sprawdzam obecność.

- Przypominamy o ważnych wydarzeniach które będziemy obchodzili w parafii.

-------

Lista obecności.

4 min.

3.

Wprowadzenie.

Czym zajmuje się ministrant wody?

Ministrant wody troszczy się o naczynie do tego przeznaczone czyli kociołek, troszczy się również o kropidło, którym później  ksiądz kropi ludzi. Ministrant wody jest także zobowiązany do przygotowania wody świeconej  i kropidła do Mszy św.

Pogadanka.

-------

4 min.

4.

Omówienie znaczenia wody święconej,

prezentacja kropidła, kociołka.

 

Woda święcona-  Woda święcona jest wodą pobłogosławioną przez biskupa, księdza lub diakona(wodę świecimy w Wielka Sobotę, choć można poświęcić w dowolny dzień) przeznaczoną do udzielania chrztu lub błogosławieństwa osób, miejsc lub rzeczy.

Woda odgrywa  ważną rolę w  liturgii. Jest znakiem oczyszczenia i znakiem życia. Wszyscy zostaliśmy ochrzczeni i na wspomnienie tego zdarzenia jesteśmy kropieni podczas niedzielnej mszy.

Woda w kościele znajduje się w  chrzcielnicy, kociołku. Woda święcona znajduje się również przy wejściu do kościoła.

Kociołek (łac. Aspersorium)- przenośne naczynie na wodę święconą.

Kropidło- miotełka z pęczkiem włosia lub kulka z otworkiem na rączce, służąca  do kropienia wodą święconą .

Wykład ,

Pokaz.

Przygotowane naczynia  i woda święcona.

10 min.

5.

Kiedy i jak używamy wody święconej?

W czasie pełnienia posługi wykonuje się następujące czynności :

Jeżeli jest poświęcenie wody, umieszczasz kociołek z wodą na stoliku, w pobliżu księdza lub trzymasz go w ręce.

Po poświęceniu podajesz księdzu kropidło i podsuwasz kociołek z woda święcona do zamaczania kropidła.

Jeżeli ksiądz podaje ci zaraz wodę świecona, dotykasz  prawą ręką kropidła i żegnasz  się pobożnie.

Podczas pokropienia poprzedzasz kapłana w odległości kilku metrów, nie oglądając się na księdza, ani na zgromadzonych wiernych. Uważasz, aby nie rozlać wody na posadzkę kościoła.

Jeden z ministrantów którego wcześniej zaprosiłem pokazuje kandydata jak należy poruszać się z woda świecona, a ja w tym momencie odgrywam role księdza.

 

Pokaz.

-------

10 min.

6.

Ćwiczenia

Wszyscy kandydaci po kolei wykonują rolę ministranta wody , a ja w tym momencie koryguje ich błędy.

Ćwiczenia

-------

15 min.

7.

Zakończeni spotkania.

Proszę aby kilku kandydatów przypomniało wszystkim co zapamiętali z dzisiejszego  spotkania.

 

-------

-------

4  min.

8.

Modlitwa

 Zbiórkę kończę modlitwą np. 

„Dzięki Ci Boże, za światło twej nauki…”

Święty Janie Berchmansie , módl się za nami.

Amen

Proszę jakiegoś kandydata o zgaszenie świecy.

-------

-------

2 min.

 

  1. Temat: Służba z dzwonkami

Dawid Mazurkiewicz, Gliwice, parafia pod wezwaniem Wszystkich Świętych.

Autor: Adam Płużek

Cel dydaktyczny: Nauka posługiwania z dzwonkami i gongiem.

Cel wychowawczy: Zachęcenie do głębszego przeżywania Mszy Świętej.

Lp.

Czynności

Metoda

Pomoce

Czas

1

Modlitwa do Ducha Świętego

   

2 min

2

Sprawdzenie obecności

   

2 min

3

Wprowadzenie:

„Tematem naszej dzisiejszej zbiórki będzie służba z dzwonkami.” Pokazujemy kandydatom dzwonki i gong, możemy też wykonać inscenizację: zadzwonić dzwonkami i uderzyć w gong.

Pogadanka

Dzwonki, gong

2 min

4

Teraz zaznajamiamy kandydatów ze znaczeniem dzwonków w liturgii.

„Dzwonki służą do szczególnego zaznaczania najważniejszego punktu Mszy Świętej – Przeistoczenia a także obwieszczania o tym co się teraz dzieje i że trzeba coś zrobić.”

Ogólnie jest przyjęte że dzwonki służą do:

·        Informowania wiernych o zmianie postawy

·        Informowania wiernych o zmianie części Mszy Świętej

·        Podkreślenie znaczenia danego punktu Mszy (Zazwyczaj tego najważniejszego – Przeistoczenia przy którym do jeszcze głębszego podkreślenia używa się innych dzwonków)

Możemy spytać:

„Czy według Was dzwonienie dzwonkami bądź gongiem na Mszy Świętej powoduje że staję się Ona bardziej poważna i uroczysta?”

„Dzięki nim oddajemy większą cześć Panu Jezusowi Chrystusowi który się za nas oddał na śmierć ? (tak jak np.; trębacze którzy trąbią przed wystąpieniem Króla jak to było w średniowieczu).”

„A jak myślicie, dlaczego różnie się dzwoni dzwonkami podczas Mszy Świętej ? Wiecie, że raz trzy razy, czasami tylko raz…?

Różnicy w dzwonkach używa się z tego powodu aby ludziom ułatwić odczytanie tego co teraz należy zrobić np.: na wstanie można zadzwonić 3 razy a na uklęknięcie tylko raz. Można to stosować aczkolwiek nie trzeba. To zależy od miejscowej tradycji - czy chcemy się jej trzymać czy też nie.”

Pogadanka

 

10 min

5

Zaznajamiamy kandydatów ze sposobem dzwonienia praktykowanym w naszej parafii  lub (nawet lepiej by było tak zrobić) ze zgodnym z przepisami. Możemy np. powiedzieć tak:

„Podczas Mszy św. ilość i sposób użycia dzwonków nie jest ściśle określony. Wiele diecezji ma swoje tradycje, których nie musi się zmieniać. Podaną niżej formę użycia dzwonków można uważać za godną polecenia lub wzorcową.

  1. Trzykrotnie dzwonkiem przed Epiklezą (wyciągnięciem rąk kapłana nad chlebem i winem).
  2. Podczas ukazania Hostii - trzykrotnie gong.
  3. Podczas ukazania kielicha z Krwią Pańską - trzykrotnie gong.
  4. Na przyklęknięcie kapłana - trzykrotnie dzwonkiem.

Dzwonki mogą byś używane także po śpiewie "Baranku Boży".”

Pogadanka

 

5 min

6

Po zaznajomieniu kandydatów z rolą dzwonków w liturgii oraz sposobem dzwonienia czas przejść do części praktycznej. Uczymy chłopców, jak mają dzwonić, kiedy zostaną już ministrantami.

Ćwiczenia

Dzwonki, gong

15 min

7

Podsumowujemy informacje, które przekazaliśmy chłopcom podczas zbiórki. Animator może, a nawet powinien, przygotować kartki z informacjami, które przedstawił na zbiórce.

Pogadanka

 

5 min

9

Modlitwa do Ducha Świętego o pomoc w wytrwaniu w postanowieniu i o pomoc w coraz to większym poznawaniu liturgii i znaczenia naszej królewskiej służby.

modlitwa

 

2 min

  1. Temat: Modlitwy ministranckie

Autor: Łukasz Puchała

Cel dydaktyczny: Zapoznanie z modlitwami odmawianymi przed i po służbie ministranckiej.

Cel wychowawczy: Wychowanie do życia w modlitwie, liturgii oraz do kształtowania więzi z Bogiem.

Lp.

Czynność

Metoda

Pomoce

Czas

1.

Modlitwa na początek zbiórki (np. Ojcze Nasz, Zdrowaś Maryjo, Pod Twoją Obronę) Po modlitwie prosimy
o wstawiennictwo jednego z naszych patronów. (Św. Dominik Savio, Św. Stanisław Kostka, Św. Jan Berchmans, Św. Tarsycjusz, Św. Alojzy Gonzaga)

   

5 min

2.

Sprawy organizacyjne – sprawdzenie obecności, bieżące informacje.

 

Lista obecności Kandydatów

3 – 5 min

3.

Krótkie przypomnienie informacji zapamiętanych
z ostatniej zbiórki.

Rozmowa, pytanie,

pogadanka

Materiały z ostatniej zbiórki

do 10 min

4.

Zapoznaję kandydatów na ministranta z tematem zbiórki. ( Na dzisiejszym spotkaniu omówimy rodzaje
i znaczenie modlitw ministranckich. ) Mogę zapytać kandydatów czy może już znają albo wiedzą o jakie modlitwy chodzi.

Rozmowa

 

5 min

5.

Po zapoznaniu kandydatów z tematem mogę zapytać się czy wiedzą: Co to jest modlitwa?  Dalej bazując na ich doświadczeniu  prowadzę zajęcia. Jeżeli wiedzą to dobrze, jeżeli nie to tłumaczę im czym jest modlitwa.

Modlitwa to rozmowa z Bogiem, możliwość wyrażenia swojej prośby, podziękowania Bogu, przeproszenia Go.

Ten akt porozumienia między nami, a Bogiem jest bardzo ważny, modlimy się zawsze w trudnych
i ważnych chwilach, przed i po posiłku, rano oraz wieczorem, dziękujemy Bogu.

Rozmowa

 

5 - 10 min

6.

Omówienie pierwszej modlitwy – Przed Mszą Świętą. Czytam kandydatom tekst tej modlitwy. Omawiam go prostymi słowami.

( „Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga,   który rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić.…”

Po odmówieniu modlitwy będziecie służyć przy Ołtarzu Boga, jak mówią słowa modlitwy jest to służba w imię Boga, coś najważniejszego, coś co chcemy czynić dobrze.

 „Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia, by myśli moje były przy tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko tobie.”

W tych słowach prosimy Boga o pełne skupienie
w trakcie Mszy Świętej.)

Chcę, aby wiedzieli, że ta część przygotowania do Mszy Świętej jest tak samo ważna jak cała Msza.

Czytanie modlitwy, rozmowa

Tekst modlitwy

10 min

7.

Przedstawienie modlitwy Po Mszy Świętej. Czytam modlitwę, tłumaczę prostymi słowami.

(„Boże, którego dobroć powołała mnie do Twojej służby…”

Jesteśmy tu dzięki i przez Boga, za to chcemy mu dziękować.)

Zaznaczam, że modlitwa po Mszy jest tak samo ważna jak przed Mszą, ponieważ wynika to z jej słów.

(„Sprawy abym uświęcony uczestnictwem w Twych                tajemnicach, przez dzień dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą zbawienia.”

Prosimy Boga abyśmy mogli zostać umocnieni na całe życie poprzez uczestnictwo we Mszy Świętej.)

Czytanie modlitwy, rozmowa

Tekst modlitwy

10 min

8.

Podsumowanie. Rozmawiam z kandydatami o tym, że modlitwy odmawiane są wspólnie przed oraz po Mszy Świętej, zawsze razem z Księdzem w zakrystii przed Krzyżem. (Czy ktoś czegoś nie rozumie, nie wie?)

Rozmowa

 

5 min

9.

Rozdaję kandydatom teksty modlitwy wydrukowane wcześniej, proszę aby nauczyli się ich na pamięć, ponieważ będą ich używać zawsze gdy będą służyć na Mszy Świętej, oraz informuję, że będę z tego odpytywał na następnych zajęciach.

Rozdanie tekstów

Wydruko-

wane teksty modlitwy

2 min

10.

Zabieram kandydatów do zakrystii i pokazuję im gdzie odmawia się modlitwy przed i po Mszy Świętej. Prezentuję im tablicę na której wiszą teksty tych modlitw oraz przeprowadzam krótką scenkę z nimi podczas której wspólnie odmawiamy jedną z modlitw.

Kończę w tym miejscu dzisiejsze spotkanie z kandydatami, modlitwą Chwała Ojcu… oraz znakiem Krzyża

Zaprezento-wanie zakrystii,

modlitwa

Teksty modlitw na tablicy

5-10 min

 

  1. Temat zbiórki: Regulamin zakrystii

Cel dydaktyczny: zapoznanie kandydatów z regulaminem zakrystii

Cel wychowawczy: wykształcenie umiejętności prawidłowego zachowania się w zakrystii

L.p.

Akcja / Część

Metody

Pomoce

Czas

0.

Przed zbiórką należy uprzedzić kościelnego o chęci przeprowadzenia zbiórki w zakrystii. Jeśli ten wyrazi zgodę, można w zakrystii umieścić przenośną tablicę z arkuszami papieru i ławki dla kandydatów.

-

Ławki, sztaluga z arkuszami papieru

-

ZBIÓRKA – wspólne przejście spod salki do zakrystii.

1.

Krótka modlitwa przez wstawiennictwo św. Jana Berchmansa.

-

-

2 minuty

2.

Sprawy organizacyjne, np. sprawdzenie obecności.

-

-

3 minuty

3.

Przypomnienie tematu i treści poprzedniej zbiórki w celu utrwalenia wiadomości.

Pytania otwarte.

Po 1 pytaniu dla każdego kandydata

-

5 minut

4.

Przedstawienie miejsca, jakim jest zakrystia (po co istnieje?). Wyjaśnienie specyfiki miejsca – część kościoła, w której znajdują się szaty i naczynia liturgiczne. Można pokazać kandydatom szafy w których znajdują się ornaty, komeżki, sejf, itp.

Pogadanka + zebranie sugestii kandydatów

-

7 minut

5.

Wspólne ustalanie zasad dotyczących zachowywania się w zakrystii. Kandydaci podają swoje propozycje z uzasadnieniem, dlaczego ich zdaniem są ważne
i  zapisują je na arkuszu. (Należy uważnie przestrzegać dyscypliny (przekrzykiwanie itp.)) Wskazane jest sukcesywne pokazywanie kandydatom właściwych zachowań, np. odegranie scenki prawidłowego wejścia do zakrystii.

Burza mózgów

Sztaluga z arkuszami papieru, mazak

13-17minut

6.

Porównanie powstałego regulaminu z już istniejącym i ewentualne uzupełnienie.

-

Regulamin zakrystii

5-7 minut

7.

Podpisanie stworzonego regulaminu przez kandydatów.  Zwrócenie uwagi na to, że podpis złożony pod regulaminem zobowiązuje do przestrzegania go.

-

Mazaki

2-3 minuty

8.

Podsumowanie spotkania przez animatora.

-

-

1-2 minuty

9.

Ustalenie terminu kolejnego spotkania

-

-

1-2 minuty

10.

Modlitwa przed rozejściem się do domów, zgaszenie świecy.

-

-

2 minuty

REGULAMIN ZAKRYSTII:

  1. Uwagi ogólne.
     
    1.Terminem ‘zakrystia’ określa się pomieszczenie znajdujące się przy prezbiterium i z nim połączone, w którym znajdują się naczynia i szaty liturgiczne. W zakrystii kapłan wraz z asystą liturgiczną przygotowują się do sprawowania celebracji.
  2. 2. Za ład i porządek w zakrystii odpowiada kościelny. W razie jego nieobecności, najwyższy (najstarszy) rangą ministrant.
  3. 3. W czasie sprawowania liturgii w zakrystii przebywa tylko kościelny i/lub osoby do tego upoważnione.
  4. Zachowanie.

1.W zakrystii należy zachowywać się godnie i przyzwoicie. Nie należy biegać, krzyczeć. Zakrystii należny jest szacunek jako części kościoła.

  1. 2. Po wejściu do zakrystii należy niezwłocznie po zdjęciu kurtek pójść przed prezbiterium i pokłonić się Panu Jezusowi.
  2. 3. Wchodząc do zakrystii wejściem z zewnątrz należy dokładnie wytrzeć obuwie.
  3. 4. Wchodząc i wychodząc z zakrystii używa się pozdrowienia: „Szczęść Boże!”
  4. 5. Ministranci i lektorzy przychodzą do zakrystii co najmniej 10 minut przed rozpoczęciem liturgii.
  • Stroje i naczynia liturgiczne

1.Za stan strojów liturgicznych ministrantów i lektorów odpowiadają oni sami. Za stroje kapłanów odpowiada kościelny.

  1. 2. Stroje liturgiczne powinny być zawsze czyste i uprasowane.

3.Za pielęgnację i właściwe przechowywanie naczyń liturgicznych odpowiada kościelny oraz najstarsi ministranci.

4.Po odprawionej liturgii ministranci pomagają kościelnemu przynieść do zakrystii naczynia liturgiczne, klęcznik, itp. używane w celebracji.

 

  1. Temat: Przykazania ministranta.

Przygotował: Tomasz Wolnik.

Cel dydaktyczny: Zapoznanie kandydatów  z 10 regułami dobrego ministranta.

Cel wychowawczy: Kandydat rozumie i pragnie być ministrantem zachowującym poznane reguły.

Uwagi: Zbiórkę najlepiej przeprowadzić w salce gdzie znajduje się tablica.

Lp.

Czynność

Metoda

Pomoce

Czas

1

Modlitwa: odśpiewanie „Króluj nam Chryste”

(2 zwrotki)

 

Wydrukowany tekst pieśni

2 min.

2

Sprawdzenie obecności: wyczytywanie nazwisk 

 

Dzienniczek obecności

2 min.

3

Sprawy organizacyjne

   

3 min.

4

Wprowadzenie do tematu zbiórki (wytłumaczenie ze jak będą ministrantami to będą ich obowiązywały pewne zasady)

przypięcie magnesem do tablicy kartki z wydrukowanymi przykazaniami ministranckimi

 

Tablica, magnesy, kartka z przykazaniami ministranta

2 min.

 

Przykazanie I : „Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki”

Pytania:

-„Jak rozumieją to przykazanie”

-”Jakie obowiązki można spełniać dla Bożej chwały”

(Powinno się liczyć dla nich to że chcą być ministrantami dla Boga nie dla nagród itp.)

WSKAZÓWKA: „Nigdy nie opuszczę służby”

Nawiązanie rozmowy, podsumowanie wypowiedzi

 

2 min.

 

Przykazanie II : „Ministrant służy Chrystusowi w ludziach”

Pytanie:

 -„Jak rozumieją to przykazanie”

-„Czym jest służenie w ludziach” (służę ludziom jestem ich przedstawicielem przy ołtarzu, daję im znać dzwonkami, służę także przez pomoc gdy ktoś o nią prosi, przyjmuję postawę bezinteresownej pomocniczości, takie życie kształtować ma w nas liturgia )

WSKAZÓWKA: „Uczestniczę z ludem we mszy świętej”

Nawiązanie rozmowy, podsumowanie wypowiedzi

 

3 min.

 

Przykazanie III : „Ministrant zwalcza swoje wady i pracuje nad swoim charakterem”

Pytanie:

-„Jak rozumieją to przykazanie”

-„Jak można zwalczać swoje wady i pracować nad swoim charakterem” (comiesięczna spowiedź, punktualna służba, odpowiednie przygotowanie, zsynchronizowanie swojego życia z tym jakim jestem na liturgii to ona jest wzorem, próbuję żyć nie tylko postawami ale także zachowaniem)

WSKAZÓWKA: „Będę dawał dobry przykład innym”

Nawiązanie rozmowy, podsumowanie wypowiedzi

 

3 min.

 

Przykazanie IV : „Ministrant rozwija w sobie życie Boże”

Pytanie:

-„Jak rozumieją to przykazanie”

-„Jak można rozwijać w sobie życie Boże” (np. według sakramentów, odpowiedniej kultury, słownictwa, według liturgii: należyty szacunek do miejsca jakim jest Kościół, nawet gdy nie służę obowiązuje mnie odpowiedni ubiór złożone lub splecione ręce)

WSKAZÓWKA: „Będę pamiętał o modlitwie i spowiedzi”

Podzielenie tablicy na dwie części z tytułami „wolno” „nie wolno”

pokazanie kartki z drukami obrazków zamieszczonych w załączniku  i pytanie co wolno czego nie następnie przyczepianie magnesami obrazków po odpowiedniej stronie

Tablica, magnesy,

kartka z drukami obrazków

4 min.

 

Przykazanie V : „Ministrant poznaje liturgię i żyje nią”

Pytanie:

-„Jak rozumieją to przykazanie”

-„Jak można żyć według liturgii” (przygotowanie duchowe ale także odpowiednia fryzura itp.). Rozmowa na temat liturgii życie według niej  (np. Jak będą kiedyś lektorami będą przygotowywać się do czytań, poznawać je, zastanawiać się nad nimi, starać się żyć według nich)

WSKAZÓWKA: „ Często uczestniczę we mszy świętej”

Nawiązanie rozmowy, podsumowanie wypowiedzi

 

3 min.

 

Przykazanie VI : „Ministrant wnosi wszędzie prawdziwą radość”

Pytania:

-„Jak rozumieją to przykazanie”

-„Jak okazujecie radość” (mogą wstać pokazać)

-”Jak można okazywać radość w liturgii”

(Ministrant to ten który podejmuje inicjatywę, wykazuje się gotowością do działania, może czasem i do tracenia z siebie, z własnego pomysłu, ale nie jest ospały, np. w klasie – trzeba coś przygotować, nie mówi: no niech to ktoś zrobi, tylko sam bierze się do pracy. Próbuje wykorzystać swoje talenty i nie tylko, w ten sposób zachęca innych do wiary)

WSKAZÓWKA: „Jestem pozytywnie nastawiony do życia”

Nawiązanie rozmowy

Podsumowanie wypowiedzi

 

3 min.

 

Przykazanie VII : „Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie”

Pytanie:

-„Jak rozumieją to przykazanie”

-„Jak można przeżywać Boga w przyrodzie” (np. wycieczki ministranckie, piękno każdej stworzonej rzeczy)  to  przykazanie bardziej odkryją będąc starszymi – prawa fizyki etc., że to wszystko funkcjonuje, albo, jak genialnie jest zaplanowany człowiek. Ponadto: Jezus jest w sakramencie w Słowie Bożym - ludzie pisali je pod natchnieniem, w ludzie wiernym , w kapłanie działającym w sakramencie (in persona Christi) ponadto można go zobaczyć pośrednio w przyrodzie – kto jest stworzycielem wszystkiego? Jeśli takie są dzieła, piękne, to jaki musi być ich stwórca? Bóg jest też obecny pośrednio w książkach (np. Opowieści z Narni), gdzie sceny są podobne do tych z życia Jezusa - chociaż tam zwierzę - lew ratuje
wszystkich to istnieje podobieństwo do Zbawiciela.

WSKAZÓWKA: „Dostrzegam piękno przyrody stworzone przez Boga”

Nawiązanie rozmowy

Podsumowanie wypowiedzi

 

4 min.

 

Przykazanie VIII : „Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa”

-„Jak rozumieją to przykazanie”

(róbmy coś co nie będzie grzechem. Wyprowadzaj jako ministrant ze zła dobro, widzisz coś złego u swojego kolegi  zachęć go do dobra, ale nie tak, że od razu kawę na ławę ale: CZYŃ PRAWDĘ W MIŁOŚCI, tzn. zadbaj by znalazł się w innym towarzystwie etc.)

WSKAZÓWKA: „W szkole oraz podczas zabaw nie wstydzę się mówić o Chrystusie”

Nawiązanie rozmowy

Podsumowanie wypowiedzi

 

2 min.

 

Przykazanie IX : „Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej”

-„Jak rozumieją to przykazanie”

2 scenki

Kandydaci muszą stwierdzić która scenka jest godna zachowania ministranta

Pierwsza

Druga

-masz zadanie

-tak mam

-dasz odpisać

-jasne, trzymaj

-dzięki

-masz zadanie

-tak mam

-dasz odpisać bo nie mam w ogóle jakoś nie rozumiem tego

-wiesz co dużo się namęczyłem przy tym ale mogę pomóc Tobie to zrobić mogę Ci to również wytłumaczyć 

-no jeżeli nie sprawia to problemu

-jasne ze nie

-dziękuje

WSKAZÓWKA: „Uczę się sumiennie przez co zdobywam nowe wiadomości”

Nawiązanie rozmowy

Podsumowanie wypowiedzi

2 animatorów (np. Maciej i Marcin)

którzy będą przedstawiać scenki 

5 min.

 

Przykazanie X : „Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą”

Pytanie:

-„Jak rozumieją to przykazanie”

-„Jak można służyć Ojczyźnie” (np. odpowiednie zachowanie podczas śpiewu hymnu , zdjęcie czapki z głowy wchodząc do pomieszczenie gdzie wisi godło oraz krzyż)

WSKAZÓWKA: „Nie wstydzę się swojej ojczyzny i pamiętam o niej w modlitwie”

Nawiązanie rozmowy

Podsumowanie wypowiedzi

 

2 min.

5

Krótka powtórka

Odpowiadanie na zadawane pytania przez kandydatów, zadawanie pytań kandydatom przez prowadzącego, rozdanie kserokopii z przykazaniami ministranckimi

Podsumowanie

 

Ksera z przykazaniami ministranckimi

3 min.

6

Modlitwa końcowa

-„Ojcze nasz”

-„Św. Tarsycjuszu”- módl się za nami

   

2 min.

  1. Temat: Szaty ministranckie

Przygotował: Mariusz Kuberczyk

Cel dydaktyczny: Przedstawienie uczestnikom spotkania szat, które składają się na strój ministranta. Nauczenie nazw, sposobu ich ubierania i zasad szanowania.

Cel wychowawczy: Uświadomienie kandydatów, co do ważności strojów liturgicznych w życiu ministranta. Nauczenie ich, że o własny strój należy dbać.

Lp.

Czynność

Metoda

Pomoce

Czas

1.

Modlitwa na rozpoczęcie

   

2 minuty

2.

Sprawdzenie obecności, sprawy organizacyjne.

 

Lista obecności.

3 minut

3.

Wprowadzenie w temat

Ogólne omówienie szat, rozróżnienie stroju ministranta młodszego i starszego (bądź lektorów), podkreślenie faktu, że kandydat nie posiada własnego stroju.* Dodatkowo zaznaczam, że o własny strój należy dbać.

Pogadanka.

 

4 min

4.

Przejście do zakrystii

   

1 minuta

5.

Miejsce Przechowywania szat ministranckich

Pokazuję, w którym miejscu w zakrystii znajdują się szaty ministranckie (w której szafie znajduje się komża, w której sutanka, kapturek jak i alba).

Pokaz.

 

2 minuty

6.

Strój ministranta starszego (lektora) – alba

„Szatą liturgiczną wspólną dla duchownych i ministrantów wszyst­kich stopni jest alba, przepasana w biodrach paskiem lub bez paska...”. Alba jest strojem przeznaczonym dla ministrantów starszych i lektorów. Pokrywa ona ich od stóp do głowy i winno się dbać o to, aby była zawsze białą szatą, a nie ciemną od brudu lub pomiętą. Przechowujemy ją w odpowiednim miejscu, starannie składając lub wieszając na wieszakach.

Pokaz i omówienie alby.

Strój ministranta starszego (np. z zakrystii).

3 minuty

7.

Komża

Komża, to "skrócona alba". Jest ona podstawową częścią stroju młodszego ministranta i szczególnie należy dbać, aby była ona ciągle „białą szatą”.

Pokaz i omówienie komży.

Komża (np. z zakrystii).

4 minut

8.

Strój ministranta młodszego – sutanka i kapturek*

Na kompletny strój ministranta młodszego oprócz komży składa się jeszcze sutanka i kapturek, tworzące dolną i górną część stroju. Upodabnia się w ten sposób do starszych ministrantów i lektorów, którzy mają strój okrywający ich od stóp do głowy. Należy dbać, aby strój był zawsze czysty.

Pokaz i omówienie stroju ministranta młodszego.

Strój ministranta młodszego (np. z zakrystii).

4 minut

9.

Sposoby ubierania

Pokazuję chłopcom w jaki sposób i w jakiej kolejności zakłada się poszczególne części stroju (na początku sutanka, następnie komża, a dopiero na końcu kapturek*), po czym każdy z osobna robi to samo.

Pokaz i ćwiczenia praktyczne.

Szaty ministranckie.

7 minut

10.

Dobieranie długości

Pokazuję kandydatom w jaki sposób dobiera się na siebie odpowiedniej długości sutankę oraz komżę. Zaznaczam jak ważne jest to, aby nie była ona zbyt krótka, ani zbyt długa, gdyż stoją oni w nich w prezbiterium i powinni się właściwie prezentować (w końcu wszyscy ludzie na nich patrzą).

Pokaz i ćwiczenia praktyczne.

Komża i sutanka.

5 minut.

11.

Jak dbać o stroje?

Pokazuję w jaki sposób chować szaty po odbytej służbie, po czym mówię, że należy po nich deptać, rzucać po podłodze, czy też gnieść. Zaznaczam, że jeśli ktoś zauważył iż jego strój jest brudny, to powinien zabrać go do domu i wyprać, a następnie przynieść z powrotem na miejsce. Również w trakcie ubierania się powinni zwrócić uwagę, aby nie ubrudzić konkretnej części. Podkreślam fakt, że powinni dbać o wszystkie stroje a nie tylko te, których aktualnie używają.

Pokaz i pogadanka.

Szaty ministranckie.

8 minut

12.

Modlitwa na zakończenie

   

2 minuty

           

*Można zastosować zamiennie nazwy jakie są wykorzystywane w parafii.

 

Temat: Szaty ministranckie

          Ministrant zanim przystąpi do służby musi ubrać się w strój odpowiedni dla niego, w zależności od stopnia jaki posiada. Rozróżniamy ministrantów starszych i młodszych, dla których mamy następujące stroje:

  • Ministrant starszy

Alba - jest strojem przeznaczonym dla ministrantów starszych i lektorów. Pokrywa ona ich od stóp do głowy i winno się dbać o to, aby była zawsze białą szatą, a nie ciemną od brudu lub pomiętą.

  • Ministrant młodszy

Komża - "skrócona alba", jest to podstawowa część stroju ministranta młodszego.

 

Sutanka i kapturek - dopełnienie stroju ministranta młodszego, tworzą dolną i górną część stroju. Upodabnia się w ten sposób do starszych ministrantów i lektorów, którzy mają strój okrywający ich od stóp do głowy.

 

 

Przede wszystkim należy dbać o to, aby nasz strój zawsze był czysty. Nie powinien on być ubrudzony czy też pogięty. Po każdej służbie powinno się go sprawdzać, nim odwiesimy go na miejsce, a jeżeli zauważyliśmy, że jest ubrudzony, to powinniśmy zabrać go do domu. Jest to ważne z tego względu, że w tych szatach usługujemy przy ołtarzu w trakcie eucharystii, w czasie której jest obecny sam pan Jezus i należy wykonywać wszystkie czynności w odpowiednio wyglądających szatach.

 

ZADANIE 1

Narysuj na odwrocie kompletny strój ministranta młodszego.

ZADANIE 2

Napisz gdzie, w twoim kościele, przechowywane są szaty ministranckie.

  1. Temat: „Wspólnota ministrancka”

Przygotował: Ireneusz Gierczycki

Cel dydaktyczny: zapoznanie ze wspólnotą ministrancką naszej parafii

Cel wychowawczy: wychowanie do życia we wspólnocie

Uwagi:   Zbiórkę powinno przeprowadzić się w salkach

L.p.

Część

Metody

Pomoce

Czas

1

Rozpoczęcie modlitwą:

Np. skierowana do Ducha Świętego

   

2 min.

2

Sprawy porządkowe i sprawdzenie obecności

 

Lista obecności kandydatów

2 min.

3

Krótkie powtórzenie wiedzy z poprzednich zajęć.

Quiz

Kartka z pytaniami do quizu

5 min.

4

Wprowadzenie do tematu spotkania.

Zapytanie, z czym kojarzy się słowo wspólnota; zapisanie na tablicy lub kartce słowa WSPÓLNOTA i zapisywanie ich skojarzeń wokół słowa WSPÓLNOTA.

Burza mózgów

Tablica lub duża kartka papieru

5 min.

5

Podsumowanie burzy mózgów. Omówienie w prosty sposób czym jest wspólnota: Wspólnota jest to grupa osób, które mają te same przekonania, uznają te same wartości i zasady oraz mają jakiś jasno określony cel.

Wykład

 

3 min.

6

Pokazanie, że ministranci też są wspólnotą: Ministranci też są jedną wielką wspólnotą, która ma wspólny hymn, zawołanie, herb, takie same modlitwy oraz jeden jasno określony cel.

Przedstawienie celu wspólnoty ministranckiej:   Głównym celem każdego ministranta jest służba przede wszystkim Panu Jezusowi – przyczyniając się do tego, aby liturgia była piękna; kapłanowi – usługując mu m.in. przy ołtarzu ; ludziom – np. dając  znak kiedy uklęknąć, a kiedy wstać.

Wykład

 

3 min.

7

Ogólne przedstawienie patronów ministranckich: Bardzo wielu świętych było ministrantami. Służyli oni wiernie Panu Jezusowi i dzisiaj są patronami ministrantów. Zostali oni świętymi głównie przez swoją pracowitość, sumienność, gorliwość, żarliwą modlitwę i codzienne naśladowanie Chrystusa. Do patronów ministrantów należą:

  • św. Tarsycjusz
  • św. Stanisław Kostka
  • św. Alojzy Gonzaga
  • św. Jan Berchmans
  • św Dominik Savio

[W tym momencie można puścić w obieg ilustracje przedstawiające dwóch patronów ministrantów (św. Tarsycjusza i św. Dominika Savio).]

Nasi święci patronowie uczą nas, że Jezus każdego zaprasza na drogę świętości!

Wykład, pokaz

Ilustracje św. Tarsycjusza i św. Dominika Savio

4 min.

8

Hymn i zawołanie: Nasza wspólnota ma także swój hymn i swoje zawołanie: Gdy jedna osoba, zazwyczaj prowadząca zbiórkę, zawoła „Króluj nam Chryste”, wy odpowiadacie „Zawsze i wszędzie” . Nauka zawołania: Następnie można przećwiczyć z kandydatami zawołanie ok. 3 razy, po czym rozdać kartki z tekstami hymnu ministranckiego i zawołaniem. Po rozdaniu kartek mówimy, że od następnej zbiórki będziemy zawsze tak kończyć modlitwę rozpoczynającą i kończącą zbiórkę.

Wykład

Kartki z hymnem ministranckim i zawołaniem

4  min.

9

Legitymacja, odznaka i sztandar:

Ministranci tak jak i inne grupy i wspólnoty z naszej parafii mają swój sztandar ( w tym momencie pokazujemy  sztandar ministrancki), jednak używamy go  przede wszystkim podczas różnych świąt i uroczystości. Czymś co nas w sposób szczególny wyróżnia jest odznaka i legitymacja. Na odznace widnieje herb ministrancki, który jest taki sam na całym świecie (puszczamy w obieg odznakę). Posiadamy jako ministranci również swoją legitymację (również puszczamy w obieg). Wy również taką dostaniecie po przyjęciu na ministranta.

Wykład, pokaz

Sztandar, legitymacja i odznaka ministrancka

7 min.

10

Struktura i zarząd: W tym miejscu możemy sami omówić jak i kto zarządza  wspólnotą ministrancką w naszej parafialnej oraz jaka jest jej struktura. Jako urozmaicenie możemy zaprosić na ok 5 min. prezesa wspólnoty (jeżeli taki jest) oraz księdza opiekuna, którzy opowiedzą w jaki sposób zarządza się wspólnotą.

Wywiad

 

8 min.

11

Tradycje naszej wspólnoty: Omówienie pokrótce tradycji we wspólnocie. Wspomnienie o tym, że w naszej diecezji gliwickiej, najważniejszym świętem ministrantów jest uroczystość Chrystusa Króla oraz o tym jak w naszej parafii się ten dzień obchodzi. Opowiadamy o wspólnych wyjazdach, rekolekcjach itp. praktykowanych przez naszą wspólnotę (np. spotkania opłatkowe, dni skupienia itd.).

Wykład

 

4 min.

12

Zasady (przykazania): Ministranci, jak już pewnie zdążyliście zauważyć, nie są jakąś „zbieraniną”, ale zorganizowaną grupą (wspólnotą). Wszyscy ministranci, ale również  i kandydaci muszę przestrzegać pewnych zasad, m.in.:

  • Kochać Boga i dla jego chwały wzorowo spełniać swoje obowiązki
  • Być dobrym synem, bratem i kolegą
  • Przez swoją pilność i sumienność stawać się dobrym przykładem dla innych

 

Więcej zasad, poznacie na poświęconej im zbiórce.

Wykład

 

3 min.

13

Podsumowanie zbiórki: Ministranci są zorganizowaną grupą (wspólnotą), która ma swoje reguły, władze, legitymację, hymn, patronów, odznakę, sztandar, tradycje, zwyczaje, wyjazdy .

Wykład

 

3 min.

14

Ogłoszenia i sprawy organizacyjne. Ustalenie terminu kolejnej zbiórki.

 

Kartka z ogłoszeniami

5 min.

15

Zakończenie modlitwą:

„Chwała Ojcu…”

Zakończenie modlitwy zawołaniem ministranckim:

 „Króluj nam Chryste! – Zawsze i wszędzie!”

 

 

   

2 min.

Hymn ministrancki

Króluj nam Chryste

  1. 1. Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie,

to nasze rycerskie hasło.

Ono nas zawsze prowadzić będzie

I świecić jak słońce jasno.

  1. 2. Naprzód przebojem młodzi rycerze,

Do walki z grzechem swej duszy.

Wodzem nam Jezus w hostii ukryty,

Z nim w bój nasz zastęp wyruszy.

  1. 3. Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie,

Podnosząc w górę swe czoła.

Przed nami życie rozkwita w wiośnie,

Odważnie, bo Jezus woła.

Zawołanie ministranckie

„Króluj nam Chryste! – Zawsze i wszędzie!”

  1. Temat: Gesty liturgiczne

Autor: Patryk Jędrusiak

Cel dydaktyczny:.Nauka gestów liturgicznych podczas poszczególnych części akcji liturgicznej

Cel wychowawczy: Kandydat będzie umiał dobierać odpowiednie gesty podczas mszy św. i innych czynności liturgii zgodnie z ogólno kościelnymi zasadami liturgicznymi

l.p.

Czynności

Metoda

Pomoce

Czas

1

Rozpoczęcie zbiórki modlitwą: Ojcze nasz, Zdrowaś Mario i Pod Twoją obronę… Po modlitwie wzywamy wstawiennictwa patrona ministrantów np. Św. Dominika Savio. Można przeczytać fragment pisma Świętego np. Ewangelia na niedziele

 

Pismo św.

3 min

2

Sprawy organizacyjne. Sprawdzam obecność na zbiórce, przekazuję informacje organizacyjne

 

Lista obecności ministrantów

3 min

3

Wstęp do dzisiejszej zbiórki: zapoznaję ministrantów z tematem zbiórki. Przedstawiam i tłumaczę ministrantom poszczególne gesty

   

3 min

4

 Znak Krzyża- Wyróżniamy dwa rodzaje znaków krzyża: duży i mały. W czasie mszy świętej wykonuje się duży znak krzyża:

- Na rozpoczęcie Eucharystii na słowa: „W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego…”

- Na pokropienie wodą święconą, zastępuje akt pokuty

- W czasie błogosławieństwa końcowego

Mały znak krzyża wykonujemy przed Ewangelią, znacząc kciukiem małe znaki krzyża na czole, ustach i piersi w czasie słów wypowiadanych przez diakona lub prezbitera „Słowa Ewangelii według świętego…”

Po omówieniu ćwiczę poszczególne gesty i ich zastosowanie w czasie mszy św.

Pokazuję ministrantami jak powinni dobrze i poprawnie wykonywać ten gest

 

4 min

5

Złożenie rąk- Od dawnych lat rozpowszechniał się zwyczaj składania rąk z wyprostowanymi palcami. Składanie rąk przy modlitwie symbolizuje wzniesienie duszy do Boga i oddanie mu się wraz z wiarą. Jest znakiem poddania się Jego woli, jako najwyższemu Panu. Gdy ministrant nie niesie żadnego modlitewnika- śpiewnika, wtedy ma złożone ręce. Ręce powinny być skierowane ku górze. Kiedy łączymy nasz ręce razem i składamy je do modlitwy, wtedy znaczy to: my gromadzimy się, zwracamy się do Boga, Oddajemy Mu siebie samych.

Po omówieniu ćwiczę poszczególne gesty i ich zastosowanie w czasie mszy św.

Pokazuję ministrantami jak powinni dobrze i poprawnie wykonywać ten gest

 

4 min

6

Przyklęknięcie jest gestem, który wyraża nasze pragnienie oddania szczególnej czci Bogu. Oznacza ono uniżenie się człowieka i uznanie Boga za Pana.

Przyklękając należy pamiętać o następujących uwagach:

-klęka się zawsze na prawe kolano i nieczynni przy tym żadnych innych gestów

-ciało powinno być wyprostowane

-nie należy przyklękać w biegu, należy zatrzymać się, zwrócić w odpowiednim kierunku i dopiero wtedy przyklęknąć

-gdy klękamy parami lub większymi grupami należy to uczynić równocześnie

Pokazuję ministrantami jak powinni dobrze i poprawnie wykonywać ten gest

 

4 min

7

Znak pokoju przekazuje się przed śpiewem Baranku Boży. Znak pokoju to nie tylko pogodzenie się czy jakaś zewnętrzna forma serdeczności. Przekazujemy sobie pokuj chrystusowy, który jest prawdziwym darem Bożym:  Pokuj jakiego nie potrafimy zapewnić sobie sami

Po omówieniu ćwiczę poszczególne gesty i ich zastosowanie w czasie mszy św.

Animator odgrywa role księdza, a kandydaci ministrantów

 

4 min

8

Bicie się w pierś- Jest to znak pokory skruchy i szczerego żalu za grzechy. Podczas wykonywania tego gestu  gestu wskazujemy na serce człowieka. Mimo iż nie jest to gest przewidziany przez przepisy liturgiczne, jednak jako wyraz prywatnej pobożności, można go zachować. Gest ten oznacza oczyszczenie naszego serca. Ponadto jest jakby „obudzeniem sumienia”, które może jeszcze śpi

Po omówieniu ćwiczę poszczególne gesty i ich zastosowanie w czasie mszy św.

   

 4 min

9

Pokłon- jest znakiem głębokiego szacunku, jak i znakiem pokuty, zwłaszcza, gdy ma on związek z prośbą o odpuszczenie grzechów

Skłon głowy- skłaniamy głowę, kiedy przynosimy jakiś przedmiot liturgiczny kapłanowi np. podczas przygotowywania darów. Skłon głowy jest znakiem szacunku i uprzejmości skłaniamy głowę gdy wypowiadamy razem imiona Trzech Osób Trójcy Świętej

Po omówieniu ćwiczę poszczególne gesty i ich zastosowanie w czasie mszy św.

   

4 min

10

Przećwiczenie gestów liturgicznych podczas mszy św.

Animator odgrywa role księdza, a kandydaci ministrantów

 

9 min

11

Modlitwa końcowa:

Zakończenie zbiórki modlitwą np. Chwała Ojcu… Na końcu wszyscy ministranci mówią razem Króluj Nam Chryste… Zawsze i Wszędzie…

   

3 min

  1. Temat: Mowa ciała – liturgiczne postawy

Marcin Sapa

Cel dydaktyczny: Ministranci znają poszczególne postawy liturgiczne oraz potrafią wytłumaczyć ich symbolikę.

Cel wychowawczy: Ministranci w czasie liturgii zwracają uwagę na poprawność swoich postaw.

L.p.

Część

Metody

Pomoce

Czas

1

Rozpoczęcie zbiórki modlitwą np. Ojcze Nasz, Zdrowaś Maryjo i Pod Twoją obronę… Po modlitwie wzywamy wstawiennictwa patrona ministrantów np. Św. Dominika Savio. Można również przeczytać fragment Pisma Świętego np. Ewangelia na niedziele.

 

Gdy czytany jest fragment z Pisma Świętego to pomocą jest lekcjonarz.

3 - 5 min.

2

Sprawy organizacyjne:

Sprawdzenie obecności na zbiórce, przekazanie informacji organizacyjnych.

Czytanie listy

Lista obecności ministrantów.

2 min.

3

Krótkie powtórzenie:

Sprawdzam zadając pytania ministrantom, co zapamiętali z ostatniej zbiórki.

Może być to w formie sprawdzianu lub w formie „pytanie – odpowiedź”

Kserokopie materiałów wykorzystywanych podczas ostatnich zajęć.

3min.

4

Wstęp do dzisiejszej zbiórki:

Zapoznaję ministrantów z tematem zbiórki. Ilustruję i tłumaczę ministrantom poszczególne postawy liturgiczne.

   

5 min.

5

Omawianie pierwszej postawy - postawa stojącej.

Postawa gotowości do służby. Sługa stoi przed swym Panem, gotowy w każdej chwili na Jego zawołanie. Podczas stania ręce są złożone na wysokości klatki piersiowej i skierowane zawsze ku górze. W postawie stojącej Ojcowie Kościoła widzieli symbol świętej wolności dzieci Bożych. Uwolnione od grzechu i nie są już niewolnikami.

Pokazuję ministrantom jak powinni dobrze i poprawnie wykonywać tę postawę lub pokazuję im ilustracje, na których jest zamieszczony ministrant w tej postawie.

Ilustracje, na których zamieszczona jest wzorcowa postawa stojąca.

5 min.

6

Postawa klęcząca.

Postawa adoracji i uniżenia przed Bogiem. Klęczymy zawsze na obu kolanach. Gdy klęczymy tułów mamy wyprostowany, nogi razem, ręce złożone w taki sposób jak przy postawie stojącej. Tłumaczę podopiecznym, kiedy stosujemy tę postawę oraz zwracam uwagę na różnicę miedzy klęknięciem a przyklęknięciem.

Osobiście demonstruję jak powinni wykonywać tę postawę lub (j.w.) ukazuję im ilustracje, na których jest ministrant w postawie klęczącej.

Ilustracje, na których zamieszczona jest wzorcowa postawa klęcząca.

5 min.

7

Postawa siedząca.

Postawa człowieka, który zamierza spokojnie słuchać i rozważać. Ukazuje ona skupienie. Ministrant siedzi wyprostowany, nie garbi się jak staruszek, ale nie jest także „sztywny jakby połknął kij”. Ręce spoczywają na kolanach, nogi są złączone razem. Młodszym ministrantom zwracam uwagę na częsty problem „bujania” nogami pod siedzeniem.

Przedstawiam genezę omawianej postawy. Wierni w kościele nie zawsze siedzieli. Przez całe wieki w kościołach nie było ławek. W średniowieczu podczas długich nabożeństw wierni wspierali się na laskach różnego kształtu. Miejsca siedzące przewidziane były tylko dla duchowieństwa (stalle, sedilia). Siedzenia dla wiernych wprowadzili dopiero protestanci w swoich kościołach. Za ich przykładem poszli katolicy najpierw w krajach, w których było dużo protestantów, a później w całym Kościele powszechnym.

Podobnie jak poprzednio pokazanie młodszym jak powinni wykonywać tę postawę ewentualnie pokaz odpowiedniej ilustracji.

Ilustracje, na których zamieszczona jest wzorcowa postawa siedząca.

6 min.

8

Postawa leżąca.

Leżenie krzyżem symbolizuje najgłębsze poniżenie siebie i najusilniejszą modlitwę. Lepiej niż słowa wyraża ono całkowite oddanie się Bogu i poczucie własnej słabości. W starożytności chrześcijańskiej praktykowane było jako uzewnętrznianie prywatnej pobożności. Do dnia dzisiejszego praktykę taką spotkać można szczególnie w miejscach świętych, w sanktuariach. Spotykane jest ono w Wielki Piątek i podczas święceń kapłańskich.

Pokaz zdjęć ze święceń kapłańskich ewentualnie z liturgii Wielkiego Piątku.

Ilustracje, na których zamieszczona jest wzorcowa postawa leżąca.

5 min.

9

Podsumowanie:

Modlitwa powinna angażować całego człowieka, a więc modlimy się nie tylko duchem, ale także naszym ciałem, postawą, gestem. Postawą naszego ciała możemy bardzo dużo wyrazić np. zmęczenie, strach, szacunek.

Tak jak ludzie często okazują sobie miłość i uczucia za pomocą gestów, tak samo w liturgii postawy i gesty są znakami naszej miłości do Boga. Dlatego tak bardzo ważne jest, by były zachowywane i wykonywane ze starannością, czcią i skupieniem.

Postawy liturgiczne są wyrazem jedności wszystkich wiernych zgromadzonych na liturgii a ich staranne wykonanie jest szczególnym wyrazem miłości ministranta do Pana Boga.

Na zakończenie ponowne zwrócenie uwagi na najczęściej występujące błędy i zaniedbania występujące podczas służby.

   

5 min.

10

Modlitwa końcowa:

Zakończenie zbiórki modlitwą np. Chwała Ojcu…

Na końcu wszyscy ministranci mówią razem: Króluj Nam Chryste… Zawsze i Wszędzie…

   

3 min.

  1. Temat: Mowa liturgiczna barw.

Konspekt wykonał Adam Łuczyński.

Cel dydaktyczny: Przekazanie wiedzy na temat znaczenia i symboliki barw szat w liturgii.

Cel wychowawczy: Nauczenie szacunku do znaczenia barw liturgicznych.

 

Lp.

 

Akcja

 

Metoda

 

Pomoce

 

Czas

 

 

 

 

1.

Modlitwa

(W salce lub od razu w kościele)

Wybieramy ministranta, który zapali świecę i czynimy znak krzyża. Jeżeli jest jakiś starszy to może też przeczytać fragment Pisma Świętego (dowolnego lub z dnia). Jeżeli starszego nie ma, czytamy sami. Ponownie czynimy znak krzyża.

------------

Pismo Święte,

Świeca,

Zapałki.

4 min.

 

 

 

 

 

2.

 

Sprawy organizacyjne

- Wyczytujemy imiona i nazwiska wg listy.

- Pytamy każdego dlaczego nie był na swojej służbie, na koniec zachęcamy do systematycznego chodzenia, najaktywniejszy w danym tygodniu dostaje batonika.

- Przypominamy o ważnych uroczystościach, przypominamy o obowiązkowej obecności, informujemy o wyznaczonych wcześniej funkcjach.

------------

Lista obecności,

Batonik,

Lista obecności na mszy z danego tygodnia,

Lista z wyznaczonymi funkcjami.

10 min.

 

 

 

 

 

3.

Wprowadzenie

(Jeśli modlitwa odbyła się w salce, to przechodzimy do zakrystii)

Stajemy w pobliżu szafy z ornatami lub sutankami. Pytania do grupy, prośba o wymienienie barw liturgicznych które znają, każda osoba jedną. Po każdej odpowiedzi pokazujemy im ornat danej barwy. Jeśli nie będą już mieli pomysłów, po prostu pokazujemy im ornat. Pytania która jest używana najczęściej a która najrzadziej.

Pytania otwarte

Spis barw liturgicznych
(Czerwona, Złota, Biała, Zielona, Fioletowa, Czarna).

5 min.

 

 

 

 

 

4.

Zabawa

Dzielimy ministrantów na grupy 3-4 osobowe. Każdej z grup dajemy kopertę. W kopertach znajdują się wyrazy: miłość, nadzieja, pokuta i żałoba (x2), światło, radość oraz nazwy barw: czerwona, zielona, biała, fioletowa, czarna.

Zadaniem kandydatów jest dopasowanie jednego przymiotnika do każdego koloru. Dajemy im kilka minut. Jeśli widzimy, że sobie nie radzą, podchodzimy i im pomagamy. Na koniec prosimy o odczytanie rezultatów.

Jeśli są błędne podajemy poprawne zestawienia.

Dopasowywanie

Kilka kopert z wydrukowanymi wcześniej wymienionymi wyrazami.

10 min.

 

 

 

 

 

5.

Wykład

Wyjmujemy różne welony oraz sutanki w różnych kolorach. Kładziemy je obok siebie. Wyjaśniamy, że kolory ornatu, sutanki i welonu są ściśle ustalone i nie możemy ich sobie dowolnie dobierać. Przedstawiamy następujące informacje: (po omówieniu koloru pokazujemy której wtedy używamy sutanki i którego welonu)

-Czerwony: kolor symbolizujący miłość, krew, ogień i męczeństwo. Używany podczas wspomnień świętych męczenników oraz w dni poświęcone Duchowi Świętemu)

-Zielony: kolor symbolizujący nadzieję i sprawiedliwość. Używany w czasie trwania okresu zwykłego.

-Biały: kolor symbolizujący światło, radość, czystość, nastrój świąteczny. Używany podczas wspomnień świętych, którzy nie byli męczennikami. Może zastępować inne kolory.

-Fioletowy i czarny: kolory symbolizujące smutek, żałobę i pokutę. Używane podczas Adwentu, Wielkiego Postu oraz pogrzebów. Kolor czarny jest obecnie bardzo rzadko używany.

-Różowy: kolor symbolizujący radość ze zbliżających się świąt. Używany tylko 2 razy w roku, w 3 niedzielę Adwentu i 4 niedzielę Wielkiego Postu.

-Złoty: kolor symbolizuje bogactwo i honor. Może zastępować wszystkie kolory poza fioletowym i czarnym.

Na koniec można te wydrukowane wcześniej informacje rozdać kanydatom.

Wykład

Wydrukowane informacje napisane kursywą  w kolumnie „Akcja”,

Ornaty, sutanki i welony.

10 min.

 

 

6.

Quiz

Krótki quiz mający na celu podsumowanie informacji. Oto przykładowe pytania:

(prosimy o zgłaszanie się, za poprawną odpowiedź kandydat dostaje cukierka)

1.      Co symbolizuje kolor czerwony i kiedy jest używany?

2.      Co symbolizuje kolor zielony i kiedy jest używany?

3.      Co symbolizuje kolor biały i kiedy jest używany?

4.      Co symbolizuje kolor fioletowy i czarny oraz kiedy jest używany?

5.      Co symbolizuje kolor złoty i kiedy jest używany?

6.      Czy kolory sutanki, welonu i ornatu są jakoś ze sobą powiązane?

Na koniec wybieramy jednego lub 2 ochotników i mają oni za zadanie skompletować ze sobą ornat, sutankę i welon na podstawie jednej informacji. Jeden ma to zrobić, gdy welon ma kolor zielony, a drugi, gdy ornat jest barwy czerwonej.

Quiz

Kartka z pytaniami do quizu, cukierki, ornaty, sutanki i welony.

10 min.

 

 

7.

Modlitwa

 Zbiórkę kończymy modlitwą Ojcze Nasz lub Zdrowaś Mario. Czynimy znak krzyża. Wybieramy ministranta do zgaszenia świecy.

------------

------------

6 min.

  1. Temat: Naczynia liturgiczne

Autor : Dawid Kiepura

Cel dydaktyczny: Przekazanie wiedzy na temat naczyń liturgicznych

Cel wychowawczy: Wychowanie do troski i szacunku o naczynia liturgiczne.

Lp.

Akcja

Metoda

Pomoce

Czas

1.

Modlitwa w salce.

Zapalamy świecę i mówimy „Światło Chrystusa..” Po czym czynimy znak krzyża.

Odpowiedź „Bogu niech będą dzięki”. Następnie odmawiamy Ojcze Nasz... i Pod Twoją obronę ....

-------

Świeca,

Zapałki.

3 min.

2.

Sprawy organizacyjne

Sprawdzanie obecności

Przejście do zakrystii.

Przypominamy o tym, jak trzeba zachować

się w kościele.

-------

Lista obecności.

4 min.

3.

Wprowadzenie do tematu

Zaczynamy od wyjaśnienia, co to są w ogóle naczynia liturgiczne:

Naczynia liturgiczne - używane głównie podczas Mszy Św. do jej sprawowania i poza nią. Służą głównie do podawania: wody, wina, hostii, a także konsekrowanych Hostii, oraz do wykonywania czynności związanych z odprawianiem Mszy        (np. obmycie rąk - lavabo ). Wszystkie naczynia, w których trzyma się Ciało lub Krew Pańską, są złote lub pozłacane w miejscu kontaktu z nią.

Pogadanka

-------

5 min.

4.

Prezentacja podstawowych naczyń

Stajemy w pobliżu półki, na której przygotowane wcześniej zostały naczynia liturgiczne. I pokazujemy każde z naczyń z osobna. Jeżeli ktoś chce podejść bliżej i zobaczyć albo dotknąć zachęcamy do tego. Podczas prezentacji naczyń każde po trochu omawiamy. Jeżeli ktoś chce o cos zapytać odpowiadamy

na jego pytania.

Kielich mszalny - podstawowe naczynie liturgiczne używane w czasie mszy i służące do spożywania konsekrowanego wina (Krwi Pańskiej).

Patena - naczynie liturgiczne zazwyczaj w kształcie talerzyka przeznaczone dla konsekrowanej hostii.

Omawiamy również rodzaje paten:

  • Patena kielichowa — to płaska patena, która należy do standardowego wyposażenia kielicha.
  • Patena głęboka — patena używana gdy zachodzi potrzeba konsekracji komunikantów,

·        Patena komunijna — najczęściej wyposażona w uchwyt, trzymana przez ministranta pod brodą wiernego przyjmującego Komunię Świętą. Na nią spadają cząstki Ciała Chrystusa.

Ampułki - są to naczynia liturgiczne

w kształcie małych dzbanuszków

w których podaje się wino i wodę

do mszy świętej.

Lawaterz (lavabo) - naczynie z wodą wykorzystywane do liturgicznego obmycia rąk podczas Eucharystii

Kociołek - zazwyczaj metalowe naczynie przypominające wiaderko z rączką, służące do przenoszenia wody święconej podczas obrzędu aspersji.

Monstrancja - przedmiot liturgiczny umieszcza się w nim konsekrowaną Hostie, używana podczas nabożeństw do wystawiania Najświętszego Sakramentu, adoracji, błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem oraz w czasie procesji eucharystycznych.

Pokaz

Wykład

Przygotowane naczynia liturgiczne

na półce.

15 min.

5.

Zabawa

Dzielimy kandydatów na grupy 2-3 osobowe. Każdej z grup dajemy kopertę. W kopertach znajdują się krótkie opisy, które charakteryzują dane naczynie. Zadaniem kandydatów jest dopasowanie jednego opisu do jednego naczynia. Dajemy im kilka minut. Jeśli widzimy, że sobie nie radzą, podchodzimy i im pomagamy. Na koniec prosimy o odczytanie rezultatów.

Jeśli są błędne podajemy poprawne zestawienia, a jeśli są dobre to nagradzamy ich np. obrazkiem z wybranym świętym.

Kielich mszalny - podstawowe naczynie liturgiczne używane w czasie mszy i służące do spożywania konsekrowanego wina (Krwi Pańskiej).

Patena - naczynie liturgiczne zazwyczaj w kształcie talerzyka przeznaczone dla konsekrowanej hostii.

Ampułki - naczynia liturgiczne w kształcie małych dzbanuszków, w których podaje się wino i wodę.

Lawaterz  (lavabo) - naczynie z wodą wykorzystywane do obmycia rąk kapłana podczas Eucharystii

Kociołek - metalowe naczynie przypominające wiaderko z rączką, służące do przenoszenia wody święconej podczas obrzędu aspersji.

Monstrancja umieszcza się w niej konsekrowaną Hostie, używana jest np. do nabożeństw do wystawiania Najświętszego Sakramentu, adoracji, błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem

Układanka

Koperty,

Opisy każdego naczynia

Obrazki

10 min.

6.

Modlitwa na zakończenie

Zbiórkę kończymy modlitwą Chwała Ojcu .... , albo inną wybraną modlitwą. Następnie czynimy znak krzyża. Wybieramy kandydata do zgaszenia świecy, bądź gasimy ją sami przy tym wypowiadając słowa „Światło Chrystusa..” Odpowiedź „niech pozostanie z nami na zawsze”.

Po tym ogłaszamy termin następnej zbiórki.

Oraz rozdajemy wcześniej przygotowane materiały z zbiórki kandydatom.

-------

Wydrukowane kartki z informacjami na temat naczyń.

4 min.

Temat: KIELICH I JEGO UBRANIE
Piotr Imiołczyk

Parafia świętego Mikołaja, Lubliniec

Cel dydaktyczny:      Przyswojenie uczestnikom spotkania wiedzy na temat kielicha i jego
                                   liturgicznego przybrania
Cel wychowawczy:   Uświadomienie kandydatów na ministrantów, że kielichowi należy
                                   oddawać cześć i szacunek z racji jego funkcji liturgicznej

Zbiórka odbywa się w zakrystii

Lp.

Część

Metoda

Pomoce

Czas

1.

Modlitwa
Nasze dzisiejsze spotkanie rozpoczniemy przed Najświętszym Sakramentem. Modlitwą będą słowa przyrzeczenia, które składaliście w dniu przyjęcia was w szeregi ministrantów. Niech odnowienie tego przyrzeczenia, przypomni wam, o co prosiliście Pana Boga w tej ważnej dla was chwili. A może teraz również powinniście poprosić Go o pomnożenie wiary czy strzeżenie przed lenistwem…?
- Znak krzyża
- Panie Jezu Chryste! Ty wołasz nas do służby liturgicznej. Spojrzyj na dobre nasze chęci. Umacniaj naszą wolę. Zachowaj od zniechęcenia. Szczególnie prosimy Cię, Panie Jezu, pomnażaj naszą pobożność i strzeż nas przed lenistwem. Pobłogosław naszym rodzicom i wychowawcom, aby dopomogli nam dobrze przygotować się do pełnienia zaszczytnej służby przy ołtarzu. Święty Janie Berchmansie, patronie ministrantów, módl się za nami. Amen.

   

5 min

2.

Lista obecności i sprawy różne

-odczytanie listy obecności

-omówienie pracy na najbliższy tydzień

 

3-5 min

3.

Wprowadzenie w temat
Tematem dzisiejszego spotkania jest kielich. Na początku chciałbym zapytać, czy wiecie co to jest kielich i do czego służy? /wypowiedzi/  Kielich to naczynie liturgiczne, w którym w czasie Mszy świętej umieszcza się wino do konsekracji. Powinien być wykonany z metalu szlachetnego. Jeżeli wykonany jest z innego materiału powinien mieć złocone wnętrze czary. Taka zasada stosowana jest od czasów średniowiecza.

pogadanka

 


3 min

4.

Kielich

Jak wiecie –albo i nie- kielich jest jednym z ważniejszych naczyń liturgicznych. Po przeistoczeniu znajduje się w nim Krew Pana Jezusa –której należy szczególna cześć. Na przełomie dziejów kielich przechodził różne przemiany. Wiele wieków temu kielichy były bardzo piękne i bogato zdobione. Z biegiem lat zanikła ta sztuka zdobienia. W XXI wieku ich bogactwo i piękno zostało zastąpione prostymi w budowie i skromnymi w zdobieniu kielichami.
Teraz pokaże wam nasze parafialne kielichy, których używamy do liturgii. /pokazując kielichy, można krótko opowiedzieć o nich/

wykład + pokaz kielichów

 
kielichy parafialne

 6-8 min

5.

Przybranie kielicha

W czasie liturgii kielich jest przybrany w różne elementy. Wszystkie wspólnie noszą nazwę bielizny kielichowej.
Zaliczamy do niej:
a) puryfikaterz –jest to mały, biały ręczniczek służący do czyszczenia i osuszenia kielicha i pateny na hostie
b) palka –kwadratowy kawałek usztywnionego płótna. Służy do nakrywania kielicha. Jej kolor zależy od okresu liturgicznego

c) korporał –biały kawałek płótna w kształcie prostokąta rozkładany na ołtarzu. Na nim dopiero składa się dary ofiarne podczas liturgii eucharystycznej. W ramach ciekawostki, korporał składa się w określonej kolejności: dół, góra, lewo, prawo
d) welon na kielich –tkanina w kolorze liturgicznym, którą nakryty jest kielich do momentu przygotowania darów ofiarnych. Potem nakrywa się go po Komunii. Teraz jest już używany tylko w niektórych parafiach

 

wykład + pokaz bielizny kielichowej

-puryfikaterz

-palka

-korporał

-welon na kielich

7-8 min

6.

Kolejność ubioru kielicha

Kielich ma określoną kolejność ubioru. /mówiąc należy pokazywać kolejno/
Bezpośrednio na kielich kładzie się puryfikaterz, później palkę, korporał i na końcu, na sam wierzch kładzie się w niektórych parafiach welon

Omówienie i pokazanie ubierania kielicha

-puryfikaterz
-palka
-korporał

-welon na kielich

5 min

7.

Ćwiczenia

To tyle teorii. To teraz wy poćwiczcie ubieranie kielicha. W razie gdybyście potrzebowali pomocy jestem do waszej dyspozycji, ale starajcie się wykorzystać wiedzę z dzisiejszego spotkania.

 

-większa liczba kielichów
-zestawy bielizny kielichowej

6-8 min

8.

Modlitwa

Na zakończenie dzisiejszego spotkania ponownie uklęknijmy przed Najświętszym Sakramentem. Podziękujmy Panu Jezusowi za to, że mogliśmy się tu spotkać i wspólnie pouczyć o kielichu, jego funkcji i ubiorze. Każdy z nas niech jeszcze w chwili ciszy wypowie w sercu swoją intencję.
(chwila cichej modlitwy)
-Panie Jezu, Ty powiedziałeś: „Tam, gdzie dwóch lub więcej zbiera się w imię moje, tam jestem wśród nich”, bądź między nami, gdy staramy się zjednoczyć w Twej miłości w naszej wspólnocie ministranckiej. Spraw, by była ona prawdziwą rodziną, w której każdy będzie starał się zrozumieć, wybaczyć, pomagać innym. Wzajemna miłość niech będzie jedynym prawem wiążącym nas i czyniącym z nas Twych uczniów. Amen.

-Ojcze nasz…
-Święty Janie Berchmansie           – módl się
                                                     za nami

-Święty N. patronie naszej parafii –módl się
                                                     za nami
-Wszyscy nasi święci patronowie –módlcie
                                                     się za nami

   

5 min

  1. Temat: Szaty Kapłańskie

Przygotował: Michał Popielawski parafia pw Św. Barbary w Bytomiu                         

Cel dydaktyczny: Poznanie poszczególnych rodzajów szat liturgicznych                                                       Cel wychowawczy: dzięki tej zbiórce kandydat potrafi rozpoznać księdza po szatach liturgicznych

lp

Akcja

metody

pomoce

czas

 

1.

Modlitwa na rozpoczęcie

Krótka modlitwa Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, ew modlitwa do Ducha Św

   

2 minuty.

2.

Sprawdzenie obecności, sprawy organizacyjne.

 

Lista obecności, kartka z wynotowanymi wcześniej uwagami.

6 minut.

 

3.

Historia pochodzenia szat liturgicznych i ich funkcja w liturgii

Można powiedzieć, że szaty wyróżniają księdza z tłumu ludzi, tak że od razu wiemy kto nim jest. W czasach rycerzy, czyli w średniowieczu ludzie myśleli że są one robione na wzór takich szat w jakich chodzili kapłani za życia Jezusa. Teraz uważamy że szaty pochodzą od takich ubrań jak mieli bardzo dawno temu Grecy i Rzymianie, chodzili w nich na co dzień nazywały się togi, szaty te nie różniły się wtedy ponieważ wszyscy ludzie tak chodzili ubrani. Reasumując szaty liturgiczne pochodzą od takich ubrań w jakich chodzili Grecy i Rzymianie na co dzień, a dziś wyróżniają kapłana .

           

Wykład

Kartka z przygotowanymi wcześniej na  ten temat informacjami,

5 minut.

 

4.

Rodzaje szat liturgicznych

1)      Diakon

a)       Stuła- Długa szeroka szarfa. Diakon nosi stułę jak szarfę opadającą z lewego ramienia na prawy bok i tam spiętą.

b)      Dalmatyka- Podobna do ornatu (różni się tym że dalmatyka ma rękawy a ornat nie), wierzchnia ozdobna szata noszona podczas Mszy Św. przez Diakona w kolorze w jakim ubrany jest Główny Celebrans. Jest strojem liturgicznym od IX wieku. Zakłada się ją na albę i stułę, która jest przewieszona ukośnie.

2)      Kapłan

a)       Humerał- Prostokątna, biała chusta nakładana na szyję i ramiona pod albę. Wywodzi się od chusty noszonej przez ludzi wysokiego stanu. Symbolizuje czystość myśli kapłana. Chroni przed potliwością noszącego go oraz zakrywa ubranie.(rzadko stosowany

b)      Stuła- U kapłana zawieszona na szyi i opadająca swobodnie z przodu. Symbol świętej władzy kapłana. Noszona podczas nabożeństw, spowiedzi oraz Mszy Św.

c)       Ornat- Wierzchnia szata bogato zdobiona, haftowana. Wywodzi się od rzymskiej szaty, będącej rodzajem płaszcza bez rękawów. Od XIII jest rozcinany z boków aby nie krępować ruchów. Noszony  w czasie Mszy Świętej.

d)      Kapa- Wierzchnia szata, używana pierwotnie podczas procesji, obecnie także w uroczystej liturgii godzin, podczas nabożeństw z wystawieniem Najświętszego Sakramentu i do udzielania sakramentów poza Mszą świętą.

e)       Welon- Szeroki szal używany podczas przenoszenia i podniesienia monstrancji z Najświętszym Sakramentem.

3)     Biskup

a)       Piuska- Mała czapeczka w kolorze purpurowym dla zwykłych biskupów, różowym dla arcybiskupów, czerwonym dla kardynałów i białym dla papieża, noszona na głowie.

b)      Mitra- Szpiczaste nakrycie głowy z dwoma paskami z tyłu.

c)                     Pastorał- Inaczej zwany bakulus. Jest to laska trzymana w ręku przez biskupa.

Ponadto każdy kapłan ubiera cingulum- Sznur do przewiązywania alby w pasie

Wykład połączony z prezentacją szat (w zakrystii)

 przygotowane wcześniej informacje.

20minut.

 

  5.

Utrwalenie wiadomości

zadawanie pytań kandydatom na temat poruszany na zbiórce

 pytania

 

10minut.

 

 6.

Modlitwa na zakończenie.

   

2 minuty.

 
  1. Temat: Ołtarz

Przygotował: Michał Lewicki

Cele dydaktyczne:  Przekazanie uczestnikom spotkania podstawowej wiedzy na temat ołtarzy

Cele wychowawcze:  Uświadomienie kandydatom, iż ołtarzom należy oddawać szczególny szacunek z racji ich znaczenia liturgicznego i historycznego.

Lp.

Czynności

Metoda

Pomoce

Czas

1

Rozpoczęcie zbiórki, przeżegnanie się i modlitwa, (np. Duchu Święty...)

Modlitwa

Ew. książeczki

ok.2 min

2

Sprawdzenie obecności, ogłoszenia, przejście do kościoła

 

Dziennik obecności

4 min

3

Co Pan Bóg mówi nam o ołtarzu?

Wj 40,10:

"I namaścisz ołtarz całopalenia
ze wszystkimi jego przyborami,
i poświęcisz go, i będzie bardzo święty"

Lb 18,5.7:

"Wy obejmiecie staranie o przybytek i troskę o ołtarz,
aby znów nie powstał gniew przeciw Izraelitom (...)
Ty zaś wraz ze swoimi synami
masz pilnie przestrzegać obowiązków kapłańskich
co do ołtarza (...)"

Czytanie (przez animatora)

Pismo Święte

4 min

4

Pogadanka: Co to jest ołtarz i co się na nim dzieje?

(wstęp do poniższego wykładu)

Pogadanka

 

5 min.

5

Ołtarz to centrum całego kościoła. Jest niezbędny do odprawienia mszy świętej. Wokół niego gromadzą się wierni  podczas sprawowania Eucharystii. Wtedy na ołtarzu chleb i wino przemieniają się w ciało i krew Pana Jezusa.

Wykład

 

5 min

6.

Szacunek do ołtarzy: W czasie mszy skłaniamy się zawsze w kierunku ołtarza, przechodząc przez środek, czynimy to z miłością.

Zademonstrowanie jak w prawidłowy sposób należy oddawać szacunek ołtarzowi poprzez ukłon.

Wykład

Pokaz

Ołtarz

5 min

7.

Ołtarze:

Przejście do ołtarza tzw.  przedsoborowego.

Ponad czterdzieści lat temu nie było ołtarzy tzw. posoborowych. Wtedy wyłącznie tu odprawiano Mszę Świętą. Ksiądz odprawiając, był zwrócony w stronę tego ołtarza i tabernakulum, a tyłem do ludzi. Msze były celebrowane (czyli odprawiane) tylko w języku łacińskim. Zmienił to papież Paweł VI podczas  Soboru Watykańskiego II w 1963 roku.

Wejście na stopnie i pokazanie z bliska ołtarza.

Przejście pod ołtarz boczny

Ołtarze boczne: To ołtarze poświęcone różnym świętym. U nas są to ..... . Obecnie nie są już raczej używane, lecz dawniej gdy było dużo księży i każdy z nich miał obowiązek odprawienia jednej mszy świętej dziennie to właśnie na nich sprawowali tzw. ciche msze (często samotne)

Pokazanie wszystkich ołtarzy bocznych (jeśli dotyczy)

Przejście pod ołtarz tzw. posoborowy

Ołtarz tzw. posoborowy

To tutaj najczęściej jest sprawowana Eucharystia. Prawidłowy ołtarz do odprawiania mszy posiada:

- Najlepiej potrójny lniany obrus (pokaz)- bielizna lniana przypomina nam prześcieradło białe, lniane, czyste, w które był owinięty Pan Jezus po złożeniu z krzyża i  pieluszki, w które Go okryła Maryja w stajence betlejemskiej.

-Krzyż z wizerunkiem Jezusa (pokaz)- do niego w niektórych częściach Mszy św. ma kapłan kierować swój wzrok.

- Świece (pokaz)- przypominają czasy prześladowań, wśród których w ukryciu składano przy świetle Najświętszą Ofiarę . Więcej jednak przedstawiają nam „światłość świata”, jaka jest na ołtarzu w czasie Mszy św., tj. Boski Zbawca.

-Relikwie świętych męczenników (pokaz). Są one autentyczne. Zamurowywanie relikwii męczenników ma głęboki sens, ponieważ przez ofiarę z własnego życia zjednoczyli się w sposób idealny z ofiarą naszego Zbawiciela.

- Często jest też przyozdabiany kwiatami

Wykład

Pokaz

Wykład

Pokaz

Wykład

Pokaz

Pokaz

Pokaz

Pokaz

Obrus

Krzyż

Świece

Miejsce wmurowania

relikwii ołtarza

(jeśli widoczne)

20 min

9.

Pieśń na zakończenie:

(Np. Przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga radości i wesela mego.)

Śpiew

Książeczki

2 min

  1. Temat zajęć – Prezbiterium

Autor – Rafał Braś

Cele dydaktyczne

  • Zapoznanie kandydatów z budową prezbiterium
  • Kandydat będzie wiedział co to jest prezbiterium
  • Kandydat będzie wiedział co znajduje się w prezbiterium
  1. Cel wychowawczy:
  • Kandydat będzie z szacunkiem odnosił się do rzeczy znajdujących się w prezbiterium

       Uwagi:  Z racji omawianego tematu zbiórkę powinno przeprowadzić się w kościele.

Ogniwa zajęć

Czynności osoby prowadzącej zajęcia – treść

Metody

Pomoce

Czas

1. Modlitwa

Odmówienie modlitwy (może być hymn ministrantów ,, Króluj nam Chryste” )

   

3 min

2. Sprawdzenie obecności

Czytanie nazwisk ministrantów

 

Lista obecności

2 min

3. Informacje ogólne

Informacje kto kiedy służy, ewentualne zamiany, nagany i pochwały, urodziny.

   

6 min

4. Przejście do kościoła

Poprowadzenie kandydatów do kościoła. Mówię jak powinni się zachowywać.

   

4 min

5. Podanie tematu i rozwinięcie zagadnień

Temat brzmi: Prezbiterium

  1. Co to jest prezbiterium?
  2. Od czego pochodzi nazwa?
  3. Co znajduje się w prezbiterium?

Pogadanka

 

2 min

6. Rozwinięcie tematu

1. Co to jest prezbiterium? 

 Prezbiterium – przestrzeń   

 kościoła dla  duchowieństwa oraz służby liturgicznej

2. Od czego pochodzi nazwa?

 Nazwa pochodzi od słowa prezbiter – ksiądz. Kiedyś do prezbiterium mógł wejść tylko ksiądz.

3. ,,Słuchajcie. A teraz pokażę wam co znajduje się w prezbiterium. W centralnym miejscu prezbiterium znajduje się

ołtarz – najważniejszy element w kościele. Przy ołtarzu powinien być ustawiony krzyż, umieszczony w taki sposób, by łatwo był dostrzegany przez wiernych. W ołtarzu mogą znajdować się relikwie” (prowadzę kandydatów do ołtarza i pokazuje ze wszystkich stron,).

,,Przejdźmy teraz do ambonki, która stoi w bliskiej odległości od ołtarza. Ambona – jest miejscem z którego głoszone jest Słowo Boże” (pokazuję kandydatom gdzie pod ambonką trzyma się np. lekcjonarz)

„Kolejnym ważną rzeczą w prezbiterium jest sedilia czyli siedzenia dla księdza i usługujących, znajdują się one w pobliżu ołtarza i ambony. Podejdźmy teraz do tabernakulum – miejsca przechowywania puszki z ciałem Pana Jezusa. W centralnym miejscu świątyni znajduje się też wieczna lampka, która wskazuje na obecność Pana Jezusa. Światło to przypomina go jako wieczną światłość. Jest znakiem obecności Eucharystii w tabernakulum.” (podchodzę razem z ministrantami do tabernakulum). „Następną rzeczą jaką chcę wam pokazać jest kredensja,

czyli stolik w prezbiterium, na którym są naczynia liturgiczne (kielich, ampułki, puszki) i z którego wynosi się wszystko na ołtarz” (podchodzę i pokazuję im kredensję).  „Ciekawą rzeczą są w kościele balaski, które oddzielają prezbiterium od części kościoła przeznaczonej dla wiernych.” (Uwaga: w naszym kościele nie ma balasek)

Pogadanka, wykład, pokaz

 

15 min

7. Krótka powtórka

Mówię tylko najważniejsze rzeczy, odpowiadam na ewentualne pytania. Na koniec rozdaję kandydatom kserokopie  z informacjami na temat prezbiterium, obrazkami rzeczy się tam znajdujących.

 

Kserokopie

3 min

8. Modlitwa na zakończenie.

Poprowadzenie modlitwy.

   

2 min

 

  1. Temat: Mszał i inne księgi

Przygotował: Mariusz Mudel

Cel dydaktyczny: Zapoznanie kandydatów na ministrantów z podstawowymi księgami liturgicznymi, używanymi w trakcie liturgii.

Cel wychowawczy: Uświadomienie kandydatom ważności ksiąg liturgicznych, kształtowanie postawy, szacunku do ksiąg liturgicznych

Lp.

Czynność

Metoda

Pomoce

Czas

1.

Modlitwa na rozpoczęcie : Np. Ojcze nasz.

   

2 minuty

2.

Sprawdzenie obecności, sprawy organizacyjne, sprawdzenie wiedzy kandydatów poprzez zadawanie łatwych i krótkich z tematyki poprzedniej zbiórki .Następnie przejdziemy do kościoła i udamy się do zakrystii.

 

Lista obecności,

10 minut

3.

Wprowadzanie: Księgi liturgiczne są to księgi używane przez kapłan podczas sprawowania  mszy św. oraz innych nabożeństw. Księgi liturgiczne dzielimy na Mszał, Lekcjonarz, Ewangeliarz, Rytuał, Agendę Liturgiczną oraz księgi z modlitwą powszechną. Poniżej omówię każdą z przedstawionych ksiąg.

Wykład

   

  4.

Mszał: Pokazanie mszału kandydatom  Omówienie mszału: 

Mszał jest to najważniejsza księga liturgiczna posiadająca wszelkie teksty oraz wskazówki potrzebne do sprawowania mszy świętej. W mszale znajdują się również wszelkie teksy na inne okolicznościowe msze św. Pokazanie kandydatom  gdzie znajduje się w mszał zakrystii jak się powinno go przygotować gdzie się go umieszcza na ołtarzu. Kiedy należy wnieść mszał na ołtarz: Mszał wnosi się podczas procesji przyniesienia darów i kładzie się go na ołtarzu. Następnie otwieram mszał kandydatom  przeglądam go z nimi i  pokazuje różne teksty o których mówiłem wcześniej.

Wykład, Pokaz

Mszał,

5 min

5.

Lekcjonarz: Pokazanie Lekcjonarza, Omówienie:  Lekcjonarz jest to  księga liturgiczna która jest podzielona na siedem tomów każdy na inny okres, w których znajdują się czytania, psalmy, aklamacje oraz ewangelie na każdy dzień tygodnia, niedziele i święta. Pokazanie kandydatom  gdzie lekcjonarze  znajdują się w zakrystii oraz gdzie się powinno go umieścić przed mszą : Zabieram kandydatów do prezbiterium pokazuje im ambonkę oraz pokazuje gdzie powinno się położyć lekcjonarz oraz jak poprawie go przygotować. Lekcjonarz przed ewangelią znajduje się otwarty na Ambonie natomiast po odczytaniu ewangelii zostaje zamknięty. Następnie otwieram lekcjonarz i pokazuje kandydatom układ czytań psalmów i ewangelii znajdujący się w lekcjonarzu.  Oraz pokazuje jak wygląda poprawnie przygotowany lekcjonarz do mszy świętej. W ramach zapoznania się z lekcjonarzem kandydaci znajdują czytanie lub ewangelie na dany dzień tygodnia na przykład na najbliższy czwartek.

Wykład,

Pokaz

Lekcjonarz,

3 minuty

   6.

Ewangeliarz: Pokazanie Ewangeliarza, Omówienie:  Ewangeliarz jest to ozdobna księga liturgiczna która zawiera ewangelie odczytywane podczas mszy świętej. Ewangeliarzowi powinno oddawać się należyty szacunek. Podczas mszy świętej jest wnoszony przez diakona, kapłana, lub lektora. Podczas uroczystego alleluja jest przenoszony na ambonę gdzie następuje odczytanie Ewangelii. Po ewangelii ewangeliarz jest odnoszony na specjalnie przygotowane do tego celu miejsce.  Pokazanie gdzie w zakrystii znajduje się Ewangeliarz oraz  gdzie powinien być przed mszą przygotowany dla diakona.  Otwieram z kandydatami Ewangeliarz a następnie pokazuje układ ewangelii znajdujący się w nim oraz przeglądam go z kandydatami.

Wykład,

Pokaz

Ewangeliarz,

3 minuty

   7.

Agenda Liturgiczna: Pokazanie Agendy, Omówienie: 

Agenda liturgiczna jest to księga w której znajdują się teksty potrzebne do odprawiania  nabożeństw, obrzędów błogosławieństw oraz wskazania do sprawowania liturgii. Do popularnych agend i najczęściej używanych należy agenda opolska lub katowicka. Pokazanie kandydatom  gdzie znajduje się w zakrystii Agenda, jak jest podzielona jakie modlitwy zawiera.

Wykład,

Pokaz

Agenda.

3 minuty

   8.

Księgi z modlitwą powszechną: Pokazanie ksiąg z modlitwą powszechną  oraz omówienie Księgi z modlitwą powszechną są to księgi które zawierają modlitwy na każdy dzień w roku oraz każde święto.  W pierwszej części znajdują się modlitwy na dni tygodnia a w drugiej na wspomnienia o Świętych. Następnie pokazuję kandydatom tą księgę przeglądam ją z nimi pokazuje przykładowe modlitwy wiernych. W ramach zapoznania się z księgą kandydaci znajdują modlitwy na dany dzień lub święto.

Zabieram kandydatów do prezbiterium i pokazuje im w którym miejscu na ambonie powinna znajdować się księga z modlitwą powszechną

Wykład,

Pokaz

Księga z modlitwą powszechną.

4 minuty

   9.

Rytuały: Omówienie Rytuału oraz  jego pokazanie:  

Rytuały są to księgi w których znajdują się modlitwy oraz przebiegi i opisy sprawowania sakramentów które nie są zastrzeżone biskupom. Np. sakrament małżeństwa. Następnie pokazuje kandydatom księgi gdzie się one w zakrystii znajdują i przeglądam je z nimi.

Wykład,

Pokaz

Rytuał,

4 minuty

   10.

Zakończenie zbiórki: Sprawdzenie co kandydaci zapamiętali zbiórki poprzez rozwiązanie krótkiej i łatwej krzyżówki i przyporządkowanie obrazkom nazw oraz wręczenie kartki z materiałami z zbiórki.

Krzyżówka

Kartka z zbiórką

Oraz kartka z ćwiczeniami

6 minut

   11.

Modlitwa na zakończenie zbiórki. Np. Chwała Ojcu.

   

2 minuty

                 

 

Odpowiedzi do krzyżówki

  1. Mszał
  2. Powszechną
  3. Ewangeliarz
  4. Agenda

Hasło: MSZA

Materiały pomocnicze do Zbiórki!!

1.Krzyżówka: Odpowiedz na poniższe pytania i wyjaśnij znaczenie hasła.

                              

 
  1.  

S

  1.  
  1.  
  1.  
 
 
  1.  
  1.  

W

  1.  
  1.  
  1.  

C

  1.  
  1.  
  1.  
  1.  

W

  1.  
  1.  
  1.  
  1.  

L

  1.  
  1.  
  1.  
  1.  
 
 
  1.  
  1.  
  1.  
 

D

   
                                 

1 .                                                                             

2.

3.

4.

     

  1. 1. Najważniejsza księga Liturgiczna.
  2. 2. Są to księgi które zawierają modlitwy na każdy dzień tygodnia. Księgi z modlitwą …….
  3. 3. Podczas mszy św. Jest wnoszony przez diakona, kapłana bądź lektora.
  4. 4. Jest księga w której znajdują się teksty potrzebne do odprawiania nabożeństw i do udzielania błogosławieństw …… Liturgiczna

Wyjaśnij  hasło z krzyżówki   ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

  1. 2. Przyporządkuj obrazkom nazwy.

 

………………………....……………………………………………………………………………..

 

1.Ewangeliarz 2.Mszał 3. Rytuał 4.Agenda 5.Księga z modlitwą powszechną 6.Lekcjonarz

 

Temat: Mszał i inne księgi

   Co to są księgi liturgiczne??

   Księgi liturgiczne są to: Dokumenty które posiadają  przepisy i teksty dotyczące poszczególnych obrzędów. które zostały zatwierdzone przez Stolice Apostolską. Księgi liturgiczne dzielimy na Mszał,     Lekcjonarz, Ewangeliarz, Rytuał, Adenie Liturgiczną oraz księgi z modlitwą powszechną.

Mszał: jest to najważniejsza księga liturgiczna posiadająca wszelkie teksty oraz wskazówki potrzebne do sprawowania mszy świętej. W mszale znajdują się również wszelkie teksy na inne okolicznościowe msze św.

Lekcjonarz: jest to  księga liturgiczna która jest podzielona na siedem tomów każdy na inny okres w których znajdują się czytania, psalmy, aklamacje oraz ewangelie na każdy dzień tygodnia, niedziele i święta

.

Ewangeliarz jest to ozdobna księga liturgiczna która zawiera ewangelie odczytywane podczas mszy świętej. Ewangeliarzowi powinno oddawać się należyty szacunek. Podczas mszy świętej jest wnoszony przez diakona, kapłana, lub lektora. Podczas uroczystego alleluja jest przenoszony na ambonę gdzie następuje odczytanie Ewangelii. Po ewangelii ewangeliarz jest odnoszony na specjalnie przygotowane do tego celu miejsce.

Agenda Liturgiczna: jest to księga w której znajdują się teksty potrzebne do odprawiania  nabożeństw, obrzędów błogosławieństw oraz wskazania do sprawowania liturgii

Księgi z modlitwą powszechną: Są to księgi która zawierają modlitwy na każdy dzień w roku oraz każde święto. W pierwszej części znajdują się modlitwy na dni tygodnia a w drugiej na wspomnienia o Świętych.

Rytuały są to księgi w których znajdują się modlitwy oraz przebiegi i opisy sprawowania sakramentów które nie są zastrzeżone biskupom. Np. sakrament małżeństwa.

 Zadanie nr 1.

 Nauczyć się na następne zbiórkę rodzajów ksiądz liturgicznych, którą księgę kiedy się używa oraz do   czego  służy

 Zadanie nr 2.

Połącz nazwy ksiąg z  definicjami do nich pasującymi

1.Mszał                                                           Księga zawierająca modlitwy, przebiegi i opisy sprawowania                                                                                                              sakramentów które nie są zastrzeżone dla biskupów.

2.Lekcjonarz                                                   Ozdobna księga liturgiczna która zawiera ewangelie.

3.Ewangeliarz                                                 Księga z której czytane są czytania i śpiewane psalmy.

4.Agenda Liturgiczna                                     Są to księgi które zawierają modlitwy na każdy dzień.

5.Księgi z modlitwą powszechną                   Jest to najważniejsza księga która posiada teksty oraz            wskazówki do sprawowania mszy św.

6.Rytuały                                                        Znajdują się w niej teksty używane do sprawowania nabożeństw

  1. Temat: Nasz kościół.

Przygotował: Jakub Bator

Cykl dydaktyczny: Historia i budowa kościoła.

Cel wychowawczy: Prawidłowe zachowanie się w kościele.

Lp.

Czynność

Metoda

Pomoce

Czas

1.

Modlitwa – modlitwa prowadzona przez animatora . Na końcu dodanie Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo  i wezwanie wstawiennictwa św. Dominika Savio oraz własnych patronów.

   

2 min

2.

Sprawdzenie obecności

 

Lista obecności

3 min

3,

Sprawy organizacyjne – podanie terminu następnego spotkania.

 

Karteczka z terminem zbiórki

3 min

4.

Zapoznanie kandydatów z tematem spotkania

1.  Skąd biorą się kościoły? (wypowiedzi chłopców)

2.  Kto takie kościoły buduje? (wypowiedzi chłopców)

3.  Kto i jak konsekruje takie kościoły? (tu wyjaśniam to pytanie w formie odpowiedzi).

Odpo­wiedzi na pytania

 

5 min

5.

Historia naszego kościoła – Następnie wyprowadzam kandydatów na zewnątrz kościoła. Zadaję chłopcom pytanie: pod jakim wezwaniem jest nasz kościół? (wypowiedzi chłopców)

Opowiadam kandydatom historię naszego kościoła: (w trakcie opowiadania można pokazać kandydatom dawne zdjęcia kościoła, aby mogli lepiej przyswoić te wiadomości ), w którym roku został konsekrowany kościół i kto dokonał konsekracji oraz kiedy została erygowana parafia i kto został pierwszym proboszczem .

Pogadanka

zdjęcia

10 min

6.

Godne zachowanie się w kościele - Teraz proponuję kandydatom wycieczkę po kościele. Zanim wycieczka się odbędzie, mówię chłopcom najważniejszą zasadę jak powinni zachować się w kościele:

- powinno się być cicho, aby innym nie przeszkadzać w modlitwie

- nie powinno się biegać, ponieważ kościół to nie plac zabaw

- nie wolno jeść ani żuć gumy

- powinno przychodzić się do kościoła czystym i ładnie ubranym

- należy się szacunek do rzeczy i miejsc świętych

Tu należy podkreślić chłopcom że mają to sobie porządnie ZAPAMIĘTAĆ!

Pogadanka

 

5 min

7.

Budowa kościoła – Odbywa się wycieczka po kościele, którą wcześniej proponowałem kandydatom.. Pokazuję w środku wnętrze kościoła, że składa się z wielu elementów, które za chwilę poznają. Poszczególne części kościoła:

- przedsionek

- nawa główna

- nawa boczna

- prezbiterium

Z miejsca prezbiterium należy pokazać chór  i organy.

Wykład, pokaz

 

10 min

8.

Najważniejsze części kościoła dla kandydatów – Pokazuję kandydatom  jakie części kościoła są dla nich najważniejsze: ołtarz przy którym będą służyli, zakrystia w której będą przebywać przed Mszą Św., oraz zakrystię ministrancką w której będą ubierać szaty ministranckie.

Wykład, pokaz

 

5 min.

9.

Modlitwa – podziękowanie Panu Jezusowi za dzisiejsze spotkanie, Chwała Ojcu, wezwanie wstawiennictwa świętych patronów ministrantów.

   

2 min.

 

  1. Temat: Nasza Parafia

Przygotował: Andrzej Frelke

Cel dydaktyczny: przybliżenie kandydatom znaczenia parafii jako wspólnoty kościoła.

Cel wychowawczy: Wzbudzenie w kandydatach odpowiedzialności za parafie jak i godne jej reprezentowanie

Nr.

Czynność

Metoda

Pomoce

Czas

1

 Modlitwa

Prowadzący rozpoczyna spotkanie z kandydatami Modlitwą.

X

      X

2min

2

Przywitanie się ze zgromadzonymi kandydatami. Jak i z innymi zaproszonymi gośćmi .

X

      X

2min

3

Sprawy organizacyjne i sprawdzenie obecności.

Prowadzący omawia sprawy organizacyjne kandydatów

i sprawdza obecność .

X

       X

2min

4

Wprowadzenie do tematu „Nasza Parafia ‘’

-prowadzący rozpoczyna temat od znaczenia słowa parafia.

- pyta kandydatów czy rozumieją pojecie parafia

- w sposób jasny tłumaczy znaczenie parafii np.:

- Parafia to wspólnota (zbiór ludzi) wierzących,

Których łączy chrzest święty, należenie do jednego kościoła (jako budynek) ,spotykanie się na wspólnych spotkaniach , modlitwach, Mszach Świętych, którymi przewodniczy Proboszcz parafii (ksiądz wyznaczony przez biskupa ).

-Ciekawostka: prowadzący w formie ciekawostki mówi kandydatom, że słowo parafia z języka greckiego oznacza sąsiad

Nawiązuje do tego i tłumaczy, że parafie najczęściej tworzą ludzie mieszkający najbliżej kościoła.

Rozmowa

Dyskusja

       X

3min

5

Zabawa nr 1. Nasza parafia.

Potrzebne:

- mapa naszego miasta, miasteczka lub wsi.

-mazak, marker lub pineski z kolorowymi główkami.

Prowadzący wraz z kandydatami rozkładają mapę swojego miasta, miasteczka lub wsi.

Szukają na mapie ulicę, na której znajduje się ich kościół, miejsce gdzie znajduje się kościół parafialny zaznaczają pineską a mazakami zaznaczają ulice otaczające kościół lub odbiegające ulice od niego aż do następnego najbliższego kościoła.

Innymi pineskami zaznaczają ulice, na których mieszkają oraz ulice swoich znajomych,rodziny, kolegów itp.

-prowadzący wyjaśnia cel zabawy

Zabawa miała na celu pokazanie kandydatom, że zaznaczone punkty, ulice, domy, czyli ludzie tam mieszkający (ludzie wierzący) należą do pewnego rejonu, czyli parafii.

Ludzie wierzący i praktykujący otaczający kościół mogą nazywać siebie parafianami danego kościoła.

Zabawa

Wykonanie

Ćwiczenia

Artykuły

Szkolno

Papiernicze

5min

6

Nasza Parafia –Ojciec Parafii – Proboszcz

Po skończonej zabawie prowadzący tłumaczy kandydatom, że w każdej parafii jest osoba odpowiedzialna za zarządzanie parafia

Porównuje księdza proboszcza do głowy rodziny

Osoby odpowiedzialnej za

-fundusze (pieniądze)

-terminy (ustalanie dat godzin Mszy świętych spotkań wyjazdów itp.)

Rozmowa

 

2min

7

Inni, pozostali księża w parafii – prowadzący objaśnia znaczenie i funkcje pozostałych księży w parafii np.:

-Wikary –ksiądz, który pomaga księdzu proboszczowi przy sprawowaniu Mszy Św. Oraz prowadzeniu parafii.

-Rezydent – ksiądz tymczasowo mieszkający na terenie parafii i pomagający w pracach wspólnoty parafialnej.

  

X

Zdjęcia

Fotografie

2min

8

Gość specjalny-rozmowa z księdzem proboszczem o „Naszej Parafii’’

-Prowadzący zapowiada gościa specjalnego np.:

Teraz zawita do nas gość specjalny, najważniejsza osoba w naszej parafii ks.Proboszcz.. Przewodniczący zaprasza księdza na miejsce spotkania, po czym odbywa się rozmowa z kandydatami na temat np.:

-parafii

-liczby parafian

-troski o parafian

-obowiązków wobec parafian

-kościoła i budynków parafialnych

-W ramach ciekawostki można poprosić księdza proboszcza o opowiedzenie ciekawych historii i anegdot z historii i życia parafii.

Przewodniczący wraz z kandydatami dziękuje księdzu proboszczowi za poświęcony czas i w miarę możliwości zaprasza do wspólnej zabawy.

Rozmowa

Dyskusja

Zaproszony gość

4min

9

10

Zabawa nr.2 „Nasza Parafia” –„ Grupy parafialne”

Potrzebne:

-arkusz papieru (blok rysunkowy)

-mazaki, markery

Prowadzący rozkładając arkusz bloku szkolnego prosi kandydatów, aby wypisali lub narysowali na nim wszystkie osoby lub wydarzenia znane im z kościoła.

W miarę możliwości kandydaci powinni wypisać lub narysować np.:

-księdza

-kościół (budynek)

-organistę

-kościelnego

-ministrantów

-grabarza

-ludzi modlących się

-ludzi zajmujących się dekoracją kościoła

-ludzi przystępujących do sakramentów

-mszę świętą

-dzieci Marii

-ślub, pogrzeb itp.

-caritas

-poczty sztandarowe

W przypadku, gdy kandydaci znają niewielka ilość ludzi lub wydarzeń z życia kościoła prowadzący pomaga im w tej zabawie (podpowiada)

-Prowadzący wyjaśnia cel zabawy

Celem zabawy jest uświadomienie kandydatom  tego, że ci wszyscy ludzie instytucje oraz wydarzenia przynależą do parafii.

A jako oddzielne grupy tworzą”grupy parafialne”.

-Prowadzący wyjaśnia kandydatom znaczenie grup parafialnych np.:

 

Grupy parafialne to zbiór ludzi w różnym przedziale wiekowym zajmujących się pewnymi sprawami w kościele i parafii np.:

-ewangelizacja (głoszenie pisma świętego)

-służba liturgiczna przy ołtarzu (ministranci)

-pomoc potrzebującym i ubogim (np.: caritas)

-dbanie o kościół parafialny

-spotkania modlitewne

-koordynacja (kierowanie) imprez parafialnych, spotkań

- zarządzanie i doradztwo (ludzie wybrani spośród wszystkich parafian pomagający księdzu proboszczowi w podejmowaniu decyzji dotyczących kościoła i parafii)

Rada parafialna

-śpiew, muzyka, występy artystyczne (np.; chór, schola, zespoły muzyczne)

Zabawa

Wykonanie

Ćwiczenia

Rozmowa

Artykuły

Szkolno

Papiernicze

5min

12

  Historia własnej parafii + Zabawa nr 3

Prowadzący przedstawia kandydatom podstawowe treści historyczne związane z parafią

- data lub wiek powstania parafii

- data lub wiek budowy kościoła parafialnego

-najważniejsi parafianie oraz ich osiągnięcia

W ramach zabawy i lepszego przyswojenia pewnych treści historycznych przez kandydatów

Prowadzący z kandydatami wykonują plakat historyczny o parafii.

Potrzebne:

-arkusz papieru (blok)

-mazaki, markery, kredki

-klej,

-nożyczki,

-Stare fotografie kościoła parafialnego lub wydarzeń parafialnych

-nowe fotografie kościoła, parafii, księży itp.

Kandydaci wykonują plakat historyczny parafii

Przyklejają na arkusz papieru fotografię,mogą w razie potrzeby własnoręcznie dorysować inne elementy

Prowadzący prosi kandydatów, aby na wykonanym plakacie wypisali daty, które zapamiętali.

W razie potrzeby Prowadzący (podpowiada) daty historyczne dopisując do nich poszczególne wydarzenia

Zabawa miała na celu pogłębienie ogólnej wiedzy o historii swojej parafii.

Zabawa

Wykonanie

Ćwiczenia

 

5min

4min

13.

Podsumowanie

Prowadzący wraz z kandydatami zbierają wszystkie prace wykonane podczas zebrania.

Prowadzący jeszcze raz podkreśla najważniejsze fakty z życia parafii:

-parafia

-grupa parafialna

-ministrancka grupa parafialna

Zachęca kandydatów do

-godnego reprezentowania swojej parafii

-sumiennego przychodzenia na zebrania grup parafialnych

 

Zakończenie

Prowadzący dziękuje kandydatom za spędzony czas

-przypomina o sprawach organizacyjnych

-zaprasza do wspólnej modlitwy

Modlitwa na zakończenie

Prowadzący przewodniczy modlitwie na zakończenie.

 

Modlitewniki

  1. Temat: Tradycje naszej wspólnoty

Adam Kubis

Cel dydaktyczny: Ministranci znają tradycje pielęgnowane we wspólnocie.

Cel wychowawczy: Ministranci bardzo chętnie angażują się w poznane wydarzenia, znając wartość poszczególnych tradycji.

L.p.

Część

Metody

Pomoce

Czas

1

Modlitwa rozpoczynająca zbiórkę.

Rozpoczynam zbiórkę modlitwą: np. Ojcze Nasz, Zdrowaś Maryjo, Pod twoją obronę

   

2 min.

2

Sprawy organizacyjne.

Sprawdzam obecność na zbiórce, przekazuję informacje organizacyjne.

Czytanie listy obecności.

Lista obecności ministrantów.

3 min.

3

Krótkie powtórzenie

Zadaję kandydatom pytania sprawdzające wiadomości i umiejętności zdobyte na ostatniej zbiórce.

Pogadanka.

Kserokopie materiałów wykorzystywanych podczas ostatnich zajęć.

3min.

4

Wstęp do dzisiejszej zbiórki.

Dzisiejszym tematem zbiórki będą „Tradycje  naszej wspólnoty”.

Zadaję pytanie: co to jest tradycja? Następnie zadaje pytanie o tradycje, które kandydaci znają ze swoich rodzinnych domów? Po otrzymaniu kilku odpowiedzi, informuję podopiecznych, że także nasza wspólnota ministrancka ma swoje tradycje.

Pogadanka.

 

5 min.

5

Omówienie tradycji związanych z Uroczystością św. Tarsycjusza.

W tym dniu obowiązkowo wszyscy ministranci uczestniczą  w uroczystej Eucharystii. Po Mszy udajemy się wszyscy do naszej salki ministranckiej, gdzie czeka na nas poczęstunek, zostaje tam także zaprezentowany film z całorocznych wydarzeń w naszej wspólnocie.

Kandydatom pokazuję krótki film upamiętniający ubiegłoroczne wydarzenie

Wykład połączony z pokazem.

Laptop, film z ubiegłorocznej uroczystości..

5 min.

6

Spotkanie opłatkowe.

W sobotę, która wypada przed Wigilią Bożego Narodzenia, spotykamy się aby w naszym gronie wspólnie świętować Narodzenie Chrystusa. Na spotkanie zapraszamy także Ks. Proboszcza, dzieci Maryi wraz z opiekunem i scholę dziecięcą. Podczas uroczystości łamiemy się opłatkiem, składamy sobie życzenia i wspólnie kolędujemy.

Pokazuję kandydatom zdjęcia z zeszłorocznego spotkania opłatkowego.

Wykład oraz pokaz.

Zdjęcia z zeszłorocznego spotkania opłatkowego.

5 min.

7

 Rozkładanie szopki bożonarodzeniowej i świąteczne dekorowanie kościoła.

Ta tradycja dotyczy głównie starszych ministrantów (gimnazjum i starsi), którzy zbierają się po mszy wieczornej w kościele, po to, by rozłożyć szopkę  bożonarodzeniową i przystroić kościół. Przez cały wieczór ustawiamy także choinki, zakładamy oświetlenie i ozdoby.

Pokazuję kandydatom zdjęcia szopki.

Wykład oraz pokaz.

Zdjęcia szopki.

6 min.

8

Przygotowanie procesji Bożego Ciała.

Bardzo wcześnie rano spotykamy się, żeby wraz z Księdzem opiekunem przygotować procesję Bożego Ciała. Starsi ministranci rozstawiają ołtarze, a młodsi zajmują się przyozdobieniem. Po procesji składamy elementy wszystkich ołtarzy.

Pokazuję podopiecznym zdjęcia poszczególnych ołtarzy.

Wykład oraz pokaz.

Zdjęcia poszczególnych ołtarzy.

5 min.

9

Zgrupowanie ministrantów reprezentujących parafię  w dekanalnych mistrzostwach piłki nożnej.

Przed dekanalnymi mistrzostwami ministrantów w piłce nożnej wyjeżdżamy na weekendowe zgrupowanie ministrantów reprezentujących parafię. W tym czasie, ćwiczymy pod okiem trenera naszą grę zespołową oraz kondycję.

Pokazuję kandydatom zdjęcia z zeszłorocznego zgrupowania.

Wykład oraz pokaz.

Zdjęcia z zeszłorocznego zgrupowania.

5 min.

10

Podsumowanie.

Tradycje są bardzo ważne  - sprawiają, że przez cały rok działalność Wspólnoty jest ciekawa. Pozwalają dodatkowo zintegrować grupę, są źródłem wielu wspaniałych wspomnień, a czasami przy okazji takich wspólnych działań rodzą się wartościowe przyjaźnie. Starsi i młodsi w tych wydarzeniach współpracują, a wiec nawzajem uczą się także życzliwości i poszanowania.

Wykład.

 

5min.

11

Modlitwa końcowa

Kończę zbiórkę modlitwą: np. Chwała Ojcu

   

3 min.

  1. Temat: Za chwilę będę służył!

Przygotował: Łukasz Lis, Gliwice parafia Piotra i Pawła

Cel dydaktyczny: Ministranci potrafią samodzielnie przygotować się do mszy zewnętrznie oraz duchowo.

Cel wychowawczy: Ministranci dostrzega powagę swojej służby i widzi konieczność przygotowania się do niej.   

L.p.

Czynność

Metody

Pomoce

Czas

1.

Na przygotowanym miejscu stawimy świece (n. Światło Chrystusa…) Rozpoczęcie zbiórki modlitwą. (Modlitwa do Ducha Świętego) Dopuszczalne jest powierzenie jakiejś części uczestnikowi po uprzednim przygotowaniu. Możemy wspólnie zaśpiewać. Na koniec zwrot do patrona (np. Dominika Savio)

modlitwa wspólnoto­wa

-Świeca
-Miejsce na którym umieścimy świece
-Instrument muzyczny (opcjonalnie)
-Zapałki, bądź zapalniczka

5 - 10 min.

2.

Sprawy organizacyjne: Sprawdzenie obecności, rozwiązanie problemów wspólnotowych, przekazanie ważnych informacji.

 

-Lista obecności osób kandydujących do wspólnoty.

 2 min.

3.

Sprawdzenie wiedzy z ostatnich zbiórek.

sprawdzian

-testy na kartkach A5

5 min.

4.

Wprowadzenie do tematu zbiórki: „Dzisiaj nauczę was jak przygotować się do służby w domu, o której należy zjawić się w zakrystii, jak w niej się zachować.”

-wykład

 

3 min.

5.

Post eucharystyczny.

Pokazanie uczestnikom jakiegoś smakołyku i pokazanie im jak trudno go sobie odmówić. Celem tej metody jest ukazanie, iż wyrzekamy się czegoś, aby jeszcze lepiej przyjąć samego Boga. W ten sposób uświadamiamy sobie iż przyjmiemy samego Boga ukrytego pod postacią chleba. Należy również powiedzieć, że post nie obowiązuje spożywania lekarstw oraz czystej wody.

-zabawa
-pogadanka

-Batonik, czy inna słodycz

 5 min.

6.

Ubiór.

Pokazując dwa zdjęcia przedstawiające chłopca w stroju sportowym i stroju odpowiednim mszy świętej, prosimy aby kandydaci w grupach wspólnie na kartkach uzasadnili który strój jest odpowiedni i dlaczego. Należy zwrócić uwagę na:

-czystość rąk, twarzy, ubrania i butów ( w tym wypadku ważny jest również kolor, najlepiej aby buty były czarne)

-uczesanie

-wskazać idealny ubiór (zwróć uwagę na to, iż niezbędne są długie spodnie) Jeśli dysponujemy laptopem, możemy włączyć grę w której będziemy ubierać chłopca, szukając odpowiedniego stroju do kościoła.

-pokaz

-praca w grupach

-Ilustracje, na których zamieszczone są stroje odpowiednie do świątyni i nieodpowiednie.
-Laptop z odpowiednią grą

 10 min.

7.

Punktualność.

W tym miejscu możemy opowiedzieć jakaś bajkę z morałem, który będzie przestrzegał nas przed spóźnianiem się. Pytamy się dzieci czy można się spóźniać. Należy wytłumaczyć, że ministrant nie może być później w zakrystii, niż dziesięć minut przed mszą, aby przygotować siebie i miejsce sprawowania eucharystii.  

-bajka
-wykład

-Zbiór bajek i historii z morałami

7 min.

8.

Drugą część zbiórki powinniśmy przeprowadzić w zakrystii.

Przywitanie.

Uczymy kandydatów jakim pozdrowieniem witamy osoby znajdujące się w niej. Zwracamy uwagę na to, iż należy zdjąć czapkę oraz przywitać się z Panem Jezusem przez przyklęknięcie oraz znak krzyża. Należy powiedzieć, że zakrystia jest miejscem przy samym prezbiterium i już tu należy zachować odpowiednią postawę.

-pokaz

 

5 min.

9.

Strój liturgiczny.

Uczymy gdzie są stroje liturgiczne, jak je zakładać i czy wolno nam pożyczać stroje innych, a jeśli tak to na jakich warunkach. Ukazujemy gdzie wisi lustro i zauważamy że każdy ministrant powinien sprawdzić czy jego wygląd zewnętrzny jest już godny mszy świętej. Należy bezwzględnie powiedzieć, iż nie można przystąpić do służby w brudnym stroju liturgicznym.

-pokaz
-pogadanka
-instruktarz

 

 8 min.

10.

Pomoc w przygotowaniu mszy.

Zwrócenie uwagi na to czy już wszystko jest przygotowane. Każdy członek wspólnoty ministranckiej jest za nią odpowiedzialny, dlatego powinien dbać o przygotowanie mszy świętej. Możemy również przyrównać źle przygotowane prezbiterium, do warsztatu bez narzędzi w którym mechanik musi szukać każdy klucz w osobnym pokoju. Przez co wydajność jego pracy o wiele spada.

-wykład
-zabawa

-Klucz płaski (rekwizyt w historyjce)

4 min.

11.

Modlitwa.

Przychodzi do nas sam Bóg. Modlitwa przed mszą jest najważniejsza. Przygotowujemy się do mszy po przez uporządkowanie myśli i dostrzeżenie żywej obecności Boga. Pokazać gdzie możemy uklęknąć i się przegotować.  W książeczce droga do nieba pokazujemy gdzie znajdują się modlitwy przed msza świętą. Pokaż miejsce w którym tekst modlitwy przed służbą jest zawieszony na stałe, gdzie na modlitwę przed służbą stajemy i jaką przyjmujemy postawę oraz w jakim kierunku się zwracamy.

-pokaz
-wykład

 

 4 min.    

12. 

Milczenie. Milczenie jest bardzo ważne, ponieważ ministrant wychodzący z zakrystii bez skupienia, pozostanie taki na mszy. Należy zwrócić uwagę na bezwzględny zakaz rozmów po modlitwie. Ukazujemy wartość ciszy kandydatom. Krótkie ćwiczenie polegające na zachowaniu ciszy przez 5 min.

-wykład
-ćwiczenie

 

7 min.

 

13.

ZAKAZY: Możemy kazać z porozrzucanych kartek wybrać te na których są wypisane czynności których ministrant robić nie powinien. (hałasować, bałaganić, biegać, bić się, kłócić, niszczyć)

-zabawa

-Przegotowane karteczki z czynnościami których ministrant nie powinien wykonywać przed mszą świętą.

5 min.

 

14.

Następnie należy wszystko podsumować. Można rozdać skrót z najważniejszymi zagadnieniami dzisiejszego spotkania. Należy następnie zadać zadanie na kolejne spotkanie, np. namalowanie na kartkach A4 dobrze i źle ubranego człowieka wchodzącego do świątyni.

-wykład

-Skrót z najważniejszymi zagadnieniami dzisiejszej formacji dla każdego z uczestników

5 min.

 

15.

Spotkanie kończymy modlitwą. Gasimy świecę ( Światło Chrystusa…) Wszystko kończymy doksologią.

   

5 min.